Τώρα παίζω όλα μου τα χαρτιά και τα καίω για μένα

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου.

Παίζω όλα μου τα χαρτιά.
Έτσι συνήθιζα τουλάχιστον.
Τώρα τελευταία όμως τα καίω.
Βάζω φωτιά και τα καίω.

Τα καίω.

Τα πρέπει μου.
Τα θέλω μου.
Τα αν και τα μακάρι.

Τα καίω.

Τα όνειρα.
Τα σχέδια.
Τα κάποτε θα αλλάξω.
Ξέρω δεν μοιάζω στο παιδί που κάποτε ήξερες.
Ποτέ δεν θα ξαναμοιάσω.
Μπορεί ώρες ώρες να σε μπερδεύω.
Να νομίζεις ότι είμαι αυτή που θαύμαζες.
Μα δεν είμαι.
Όχι πια.
Τώρα έζησα.
Τώρα έμαθα.
Τώρα άλλαξα.
Τώρα δεν παίζω πια.
Μόνο βάζω φωτιές.

Μόνο καίω.

Τώρα μόνο με καίω.