Φύγε! Δεν υπάρχει λόγος να είσαι άλλο εδώ.

Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου.

Φύγε!
Μην ψάξεις δικαιολογίες, μη βασιστείς σε αιτιολογίες, ποιος τις χρειάζεται άλλωστε;
Εγώ πάντως όχι.
Εσύ πάλι διακρίνεσαι για την περίφημη εσωστρέφεια σου που απομακρύνει τους πάντες και τα πάντα απο διπλα σου χωρίς να σε νοιάζει φυσικά αφού με το καθρεφτη σου τα έχεις βρει.
Τρέξε, βάλτο στα πόδια όπως εσύ ξέρεις!
Τρέξε μακριά από αυτό που αγαπας, τρεξε μακριά από τους φόβους σου και ύστερα μέτρα τα χιλιόμετρα που σε χωρίζουν από τη πραγματικότητα που τόσο δειλά αποφεύγεις.
Ξεχνα όμως!
Εκεί σε θέλω δυνατό.
Να μη δω δάκρυ στα μάτια σου.
Εκει στα χειρότερα να μείνεις ψύχραιμος και απαθής.
Μην κοιτάξεις πίσω δε θα είναι κανεις, θα έχεις καταφέρει αυτό που τόσο προσπαθείς, θα ζεις μόνος. Εσύ και ο καθρέφτης σου.
Κρυμμένη σε κάποια γωνιά θα είμαι και εγώ.

LoveLetters