Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος
Περνά μα δεν γυρνά,
ματιά γλυκιά για να μου ρίξει.
Τα μάτια χαμηλά κρατά.
Κλειστό μπουμπούκι, δε λέει ν’ ανοίξει.
Τ’ άστρα, στέκα στα μαλλιά φορεί.
Τοξωτά τα δυο της μαύρα φρύδια.
Τα μάτια, θάλασσα κι ουρανός μαζί.
Χείλη στον κόσμο όλο, δεν θα βρεις ίδια.
Όποιος τη γλύκα τους έχει γευτεί,
ξέχασε ποιος είναι και πού πάει.
Πετά, στη γη δεν πορπατεί.
Ζει για τη στιγμή αυτή, το χάρο αψηφάει.
