Γράφει ο Τάσος Ζαννής
Κάποιος την άφησε μόνη
ένα βράδυ.
Αυτή τον αγαπάει,
αυτός την θεωρεί
χάσιμο χρόνου.
Βρέθηκαν το πρωί
και ήταν λες και δεν υπήρξε ποτέ
το μαζί.
Κάποιος άλλος
το μόνο που θεωρεί χάσιμο χρόνου
είναι οι στιγμές μακριά της.
Θα έρθει η στιγμή να περιορίσει τη φθορά
της στερημένης αγάπης
και να διεκδικήσει
όλο τον χρόνο του κόσμου,
για να τον σπαταλήσει μελετώντας
το ακατανόητα καυλωτικό
της ύπαρξής της,
και να γράψει ποιήματα
με τη γλώσσα του
πάνω στο σώμα της.
(να εύχεσαι μόνο να μην είναι αργά)
[ ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί ]
