Γράφει η Ελένη Σάββα
Πάρε μια σβούρα. Γύρνα την. Την βλέπεις; Βλέπεις πόσο γρήγορα γυρνά; Ελάχιστη δύναμη να βάλεις, αυτή πάλι στριφογυρίζει σαν σίφουνας. Έτσι είναι η ζωή.
Όλη μας η ζωή μια σβούρα! Προτού το καταλάβουμε όλα γυρίζουν και περνάνε γρήγορα γύρω μας. Καμιά φορά, δεν προλαβαίνουμε καν να ανοιγοκλείσουμε τα βλέφαρα μας. Γι’ αυτό σου λέω, γι’ αυτό, τις όμορφες στιγμές να τις κοιτάς κατάματα! Αν τις κοιτάξεις βαθιά χαράζονται στην καρδιά, κι η καρδιά ποτέ δεν ξεχνά. Το μυαλό κουράζεται, η πολλή πληροφορία το εξαντλεί. Μα η καρδιά, η καρδιά δεν ξεχνάει ποτέ χαμόγελα, ούτε αγκαλιές, ούτε γέλια, ούτε πράξεις αγάπης! Η καρδιά τα θυμάται και τα ανταποδίδει με χαμόγελο.
Για τις κακές στιγμές θα μιλήσουμε μια άλλη φορά, για τις καλές πρέπει να τα πούμε. Γι’ αυτές ποτέ δεν συζητάμε! Αυτές μας φαίνονται δεδομένες. Κι όμως, είναι ο θησαυρός μας! Έχεις σκεφτεί ποτέ πως αν δεν είχες χίλιους κουβάδες αγάπη για εφόδιο, δεν θα άντεχες στιγμή αρνητική; Σε κρατάνε… Σε κρατάνε γερά τα γέλια κι η αγάπη!
Για θυμήσου, για θυμήσου όλες εκείνες τις φορές που καθόσουν ανέμελος και ξαφνικά θυμήθηκες μια ωραία στιγμή και χαμογέλασες. Είσαι τυχερός, είσαι πολύ τυχερός!
Να εύχεσαι! Να εύχεσαι στους άλλους και στον εαυτό σου πάντα να έχουν στιγμές ευτυχίας αμέτρητες! Να χαμογελάνε τόσο πολύ που να έχουν για πάντα ρεζέρβα αγάπη.
Γύρνα τη σβούρα, γύρνα την ξανά! Ενώ την βλέπεις να γυρνά, σκέψου μια δική σου χαρούμενη στιγμή! Σε προκαλώ. Για λίγα, ελάχιστα δευτερόλεπτα, φέρε στο μυαλό σου μια στιγμή που αγάπησες και χαμογέλα. Χαμογέλα! Τόσο απλά. Γιατί η ζωή είναι και χαμόγελα, είναι και αγάπη, είναι και γέλια, είναι και βλέμματα βαθιά που φτάνουν στην καρδιά.
