Όταν ακυρώνεις τις επιλογές σου, ακυρώνεις τον ίδιο σου τον εαυτό.

Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

Μια πολύ ωραία φράση του Ερνέστο Γκεβάρα ήταν η ακόλουθη, «ευτυχισμένος είναι αυτός, που όταν δίνει δεν θυμάται και όταν παίρνει δεν ξεχνά». Για το πρώτο σκέλος δεν χρειάζεται να πούμε πολλά . Υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν, απλά για να δώσουν, γιατί μέσα από αυτή τους την ενέργεια αισθάνονται γεμάτοι. Αυτή φυσικά η πράξη είναι συνυφασμένη με το χαρακτήρα τους και δεν μπορεί να αλλάξει.

Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος γίνεται μεγάλη συζήτηση , για το κατά πόσο δηλαδή οι άνθρωποι που «παίρνουν» νιώθουν ευγνώμονες. Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν άνθρωποι με φιλότιμο που όταν κάνεις κάτι γι αυτούς δεν το ξεχνούν ποτέ. Θέλω να αναφερθώ όμως σε μια κατηγορία ανθρώπων, που όχι μόνο ξεχνούν ό,τι τους έδωσες αλλά το υποβαθμίζουν και από πάνω, στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν ένα ενδεχόμενο χωρισμό.

Φράσεις του στυλ «Και τι έκανες εσύ για μένα;», «Δεν έκανες και κάτι σπουδαίο , σχέση είχαμε» ή ,το ακόμη πιο εξοργιστικό, «ήθελες και το έκανες, δεν σε υποχρέωσα» δίνουν και παίρνουν προκαλώντας τουλάχιστον απογοήτευση και τροφή για σκέψη. Πόσο αχάριστος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος όταν νιώθει ότι ο άλλος δεν μπόρεσε να συνεχίζει να δίνει, κουράστηκε και είπε να αποχωρήσει.

Πόση ισοπέδωση των όσων μας έχει προσφέρει κάποιος, το διάστημα που ήμασταν μαζί του, προσδίδει το εγωιστικό «ε και σιγά το καλό που μου έκανες». Το βλέπουμε και σε γάμους αλλά και σε μακροχρόνιες σχέσεις άνθρωποι που αγαπήθηκαν(;) και στήριξαν ο ένας τον άλλο, στο τέλος να καταλήγουν εχθροί και να «σκοτώνονται» σε κάποια δικαστική αίθουσα. Άνθρωποι που αγαπήθηκαν (υποτίθεται) καταλήγουν εχθροί … Τι πιο τραγικό από αυτό.

Ένας σωστός απολογισμός της σχέσης, βοηθά σε κάθε περίπτωση . Τα βάζεις κάτω δηλαδή και βλέπεις τι δεν πήγε καλά σε αυτή την σχέση, για να τελειώσει . Δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο σημείο να μισούμε ανθρώπους, που κάποτε που μαζί τους κάναμε όνειρα .

Το τέλος δεν χρειάζεται να φέρει ισοπέδωση . Αναλογιστείτε τα καλά που ζήσατε , εκτιμήστε τα και πηγαίνετε παρακάτω (αν δεν μπορείτε να σώσετε τη σχέση σας) . Αλλά επειδή είμαστε οι επιλογές μας, καλό θα ήταν τουλάχιστον να μην τις απαξιώνουμε . Γιατί ακυρώνοντας τις επιλογές μας, απαξιώνουμε και εμάς τους ίδιους . Και δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από την απαξίωση του ίδιου μας του εαυτού.