Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Κάποιοι λένε πώς το χειρότερο είναι να πέφτεις έξω με κάποιους ανθρώπους.
Εγώ λέω πώς μπορείς να πέφτεις και έξω και κάτω και πλαγίως, αρκεί να ξανασηκώνεσαι.
Όλοι έχουμε εκτιμήσει λάθος, κάποιους ανθρώπους ή κάποιες καταστάσεις.
Όλοι έχουμε ενθουσιαστεί με κάτι που δεν άξιζε, είτε γιατί το είχαμε ανάγκη, είτε γιατί μας εντυπωσίασε το αστραφτερό του περιτύλιγμα.
Όλοι έχουμε ανεβάσει τους λάθος ανθρώπους, σε βάθρο ψηλό χωρίς λόγο.
Όλοι έχουμε επενδύσει και χρόνο και χώρο στην ζωή μας και συναίσθημα σε ανθρώπους που ήταν ανάξιοι να το εκτιμήσουν.
Και τί είναι πιο γόνιμο στην ζωή;
Να ρισκάρεις και ας σπάσεις τα μούτρα σου;
Να κολυμπήσεις στα βαθιά και ας κινδυνέψεις να πνιγείς;
Ή να μείνεις απλός παρατηρητής των πραγμάτων;
Να κάθεσαι και να παρακολουθείς αποστασιοποιημενα την ζωή να προσπερνά.
Χίλιες φορές λοιπόν να κάνεις λάθος.
Χίλιες φορές να πέφτεις έξω και ας πονά.
Χίλιες φορές να λες, άλλη μία εμπειρία, άλλο ένα μάθημα στην βαλίτσα της ζωής.
Χίλιες φορές να πέφτεις έξω γιατί έτσι καταλαβαίνεις πως είσαι ζωντανός και ζεις την ζωή σου αυθεντικά .
Χίλιες φορές να τολμάς, αλλά να μην ξεπουλάς το συναίσθημα σου για τίποτα και για κανέναν.
Ό,τι έρχεται αντίθετο με την μέσα σου φωνούλα να το αφήνεις να φύγει.
Αυτή ξέρει πάντα καλά και πάντα σε προφυλάσσει από ότι δεν είναι προορισμένο για σένα.
Αρκεί να έχεις τις κεραίες σου καλά ανοικτές.
Αφιερωμένο..
