Γράφει η Σταματοπούλου Μαρία
Μην μου έρχεσαι με προσωπείο. Γιατί θα σε αναγνωρίσω. Έμαθα και εγώ να ζω μερικές φορές με προσωπεία και ξέρω πώς είναι. Έμαθα πια. Το φοράς, για να καλύψεις ανασφάλειες, φόβους. Δεν κατανοείς όμως, πως έτσι υποτιμάς τον ξεχωριστό, υπέροχο εαυτό σου.
Βγάλε το προσωπείο και πλησίασέ με αυθεντικά. Όπως αυθεντική είναι και η σπίθα στην ψυχή. Να ξεγυμνώνεσαι από δόλιες σκέψεις και εγωιστικά συναισθήματα. Αν είναι τα κίνητρά σου γεμάτα πόνο και θυμό, μην τα ρίξεις πάνω μου και καώ. Μην με πλησιάσεις. Προστάτεψέ με από εσένα. Γυμνός ήρθες στην γη. Θυμάσαι; Ξεγυμνωμένος από οτιδήποτε δεν ταίριαζε στην επουράνια καταγωγή σου.
Ενεργοποίησε τώρα λοιπόν αυτή την συναισθηματική αντίδραση.
Αποκαλύψου και αποκάλυψε ποιός είσαι! Σκέψου αγνά, αντέδρασε με αρμονικές κινήσεις, θύμωνε μα μη ξεχνώντας την αγάπη στο πίσω μέρος του κεφαλιού σου! Αγάπησε υπερβατικά και μόνον έτσι θα αγαπήσεις και αγαπηθείς σωστά! Πρωτίστως όμως, αγάπησε ολοκληρωτικά, εσένα! Τον τέλειο Θεό μέσα σου!