Δεν έμαθα ακόμα πώς να μη σε αγαπάω.
Γράφει η Πράξια Αρέστη
Είμαι μεγάλο κορίτσι πια.
Ξέρω ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από μένα. Κι ότι δεν είναι δυνατόν να γίνεται πάντα το δικό μου.
Είμαι μεγάλο κορίτσι πια και ξέρω να επιβιώνω.
Ξέρω ότι κάποτε οι έρωτες τελειώνουν κι ότι άνθρωποι που μοιράστηκαν τη ζωή τους πρέπει να προχωρούν κάποιες φορές χωριστά.
Έχω συνηθίσει τις χαμένες φιλίες, τις απογοητεύσεις από ανθρώπους που έβαλα στην αγκαλιά μου,
Συγχωρώ και ξεχνώ εύκολα.
Δεν τα παρατάω ποτέ και είμαι αυτοδύναμη.
Προσπαθώ να μην είμαι πολύ σκληρή με τον εαυτό μου όταν κάνει λάθη.
Προσπαθώ να αγαπώ πιο πολύ τον εαυτό μου κάθε μέρα και να τον κάνω όσο πιο ευτυχισμένο γίνεται. Με όσα μου βάζει η ζωή μπροστά μου.
Είμαι μεγάλο κορίτσι πια και δεν κλαίω τόσο εύκολα όσο παλιά.
Είμαι μεγάλο κορίτσι και έχω βάλει το μυαλό μου και τα θέλω μου σε τάξη.
Είμαι μεγάλο κορίτσι και ξέρω ότι αν με αφήσεις τίποτα στον κόσμο δε θα αλλάξει
και κανείς δε θα ασχοληθεί με κάτι τόσο ασήμαντο και μικρό.
Για μένα, όμως, ο κόσμος όλος ανατρέπεται και αλλάζει με κάθε φυγή σου.
Γιατί όσο μεγάλο κορίτσι κι αν είμαι δεν έμαθα ακόμα πώς να μη σε αγαπάω.
Πώς να ελέγχω τα αισθήματά μου για σένα.
Πώς να μην πληγώνομαι από τα λόγια και τις σιωπές σου, πώς να μην κλαίω όταν μου λείπεις.
Είμαι μεγάλο κορίτσι και μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Δεν θέλω, όμως.
Είμαι μεγάλο κορίτσι και ξέρω ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να περιμένεις κάποιον που συνεχώς σε παρατάει.
Γι’ αυτό σ’ αγαπώ χωρίς να περιμένω τίποτα πια. Χωρίς να ελπίζω ότι κάτι θα αλλάξει.
Είμαι μεγάλο κορίτσι και ξέρω ότι υπάρχει κι αυτή η αγάπη, η χωρίς ανταπόκριση.
Που μπορεί να είναι για πάντα στην καρδιά μας, σαν ένα μυστικό φυλαχτό.
Ίσως γι’ αυτήν την αγάπη τελικά να είμαι πλασμένη. Κι εσύ να μη φταις καθόλου που δεν μπορείς να μ’ αγαπήσεις.
Είμαι μεγάλο κορίτσι πια και καταλαβαίνω. Ήσουν ο πιο μεγάλος γρίφος για μένα, όμως, πια δε ρωτάω “γιατι”, γιατί ξέρω ότι είναι αδύνατον νερό και φωτιά να συνυπάρξουν χωρίς να σκοτώνουν το ένα το άλλο.
Σου λέω ειλικρινά ότι είναι εντάξει που δεν μπορείς να μ’ αγαπήσεις.
Δεν ελέγχουν οι άνθρωποι τι νιώθουν και τι όχι. Δεν ελέγχουν με ποιους ταιριάζουν και με ποιους όχι.
Είσαι μεγάλο αγόρι πια και σου λέω ότι δε χρειάζεται να με μισείς.
Η μόνη πραγματική μου πρόθεση ήταν να σε αγαπήσω χωρίς να με πληγώνεις.
Είσαι μεγάλο αγόρι πια και αν αφήσεις για λίγο στην άκρη τον εγωισμό σου και τον θυμό σου, ίσως καταλάβεις πώς αυτό το κορίτσι που γνώρισες μικρό, ακόμα σ’ αγαπάει.