Γράφει η Νατάσσα Σπύρου
Τα πάνω κάτω, τα μέσα έξω, όλα ανάποδα και τούμπα τα έφερα στη ζωή μου. ‘Όλα τα αναποδογύρισα και τα έφερα έτσι όπως ήθελα, έτσι όπως ταίριαζαν σε μια αγάπη σαν την δική μας. Δεν το σκέφτηκα στιγμή, πήρα το ρίσκο να βουτήξω στα βαθιά και δικαιώθηκα. Μετά από τόσο καιρό νιώθω πραγματικά δικαιωμένη και ήρεμη.
Δεν μετάνιωσα στιγμή που πήρα αυτή την απόφαση. Στάθηκα όρθια μέσα σε μια καταιγίδα πράγμα διόλου εύκολο για μένα που ήμουν μαθημένη αλλιώς. Όμως άξιζε! Το κάθε κύμα που πέρασα ξέροντας πως το επόμενο θα είναι ακόμα πιο δυνατό. Το κάθε καρδιοχτύπι, η κάθε μικρή μας στιγμή.
Έφερα τούμπα τη ζωή μου λοιπόν χωρίς να ζητήσω κανένα αντάλλαγμα και ούτε πρόκειται να το κάνω. Μόνο αγάπα με λιγάκι παραπάνω. Και αν πρέπει να ξαναφέρω τούμπα τη ζωή μου θα το κάνω χωρίς δεύτερες σκέψεις. Δεν αντέχω τα χλιαρά και τα μέτρια. Θέλω το πολύ, το απόλυτο και σου υπόσχομαι πως αυτό θα έχεις και από μένα.
Δεν είναι παζάρι η αγάπη, το μόνο που ζητά είναι να είσαι παρών. Ψυχή και σώμα εκεί, να γίνονται ένα κουβάρι σε μια ανελέητη μάχη με τον έρωτα. Και όποιος σου πει το αντίθετο είναι το λιγότερο ψεύτης. Όταν βρεις τον άνθρωπό που η αγκαλιά σου κουμπώνει τέλεια με την δική του απλά αγάπησε τον.
Και όταν δεις αυτόν τον άνθρωπο να ρισκάρει, να υπομένει, να εμπιστεύεται τη ζωή του στα χέρια σου, να ξέρεις πως η μεγαλύτερη του ανταμοιβή είναι η δική σου αγάπη. Και όταν φέρει τούμπα τη ζωή του για σένα, τότε αγάπα τον λιγάκι παραπάνω.
Αγαπώ πολύ τον εαυτό μου και πατάω στα πόδια μου γερά. Για αυτό μπόρεσα να σταθώ και δίπλα σου και να γκρεμίσω από τα θεμέλια ότι μου φαινόταν σαθρό. Δεν με αφορά η γνώμη των άλλων, έχω την δική μου. Αυτά τα χέρια γκρέμισαν και έφεραν τούμπα όλα τα δεδομένα γύρω μας. Αυτά τα χέρια να τα αγαπάς λίγο παραπάνω.
Και έτσι όπως τα χάλασα όλα έτσι τα έφτιαξα από την αρχή. Όπως ταιριάζουν στην ψυχή και στο μυαλό μου. Σου έστρωσα δρόμους να περάσεις εκεί που άλλοι με ψέματα σου έβαζαν εμπόδια. Όπως ο ήλιος στο παραμύθι με το ηλιοτρόπιο, βγήκα νύχτα και φώτισα τα σκοτάδια σου. Είμαι ο σεισμός που έκανα τα πόδια σου να τρέμουν. Είμαι εγώ.
Αγάπα με λιγάκι παραπάνω, να τόσο, μια σταλιά πιο πάνω μου είναι αρκετή. Εμένα που έφερα τούμπα τον κόσμο όλο για να είμαστε μαζί. Και ξέρω πως πάντα θα είμαστε μαζί, όπου και αν είσαι από όπου και αν σε προσέχω, κοντά ή μακριά σου δεν έχει τόση σημασία πίστεψε με.
Αυτό που κέρδισα δεν το εξαργυρώνω με «επιταγές» και όρκους αιώνιας αγάπης. Είναι ένα συναίσθημα ανεκτίμητο που θα το κουβαλάμε μαζί μας έως το τέρμα. Πότισέ το με λίγη αγάπη παραπάνω και θα μείνει για πάντα ανθισμένο να στέκει εκεί. Για πάντα δίπλα σου, για πάντα μέσα μου!