Γράφει ο Ανώνυμος
Στιβω το κεφάλι μου να βρω μια καλή ανάμνηση. Προσπαθώ να σε φέρω μπροστά μου ξανά. Είναι εκείνες οι στιγμές της ησυχίας μου, που θέλω να σου κάνω παρέα. Που για κάποιο λόγο θέλω ακόμη να μου λείπεις.
Έχεις ξεθωριάσει όμως γαμώτο, έχεις χαθεί σε μια πυκνή ομίχλη.
Παλεύω να βρω τη χαμογελαστή μορφή σου. Τρυπάω τ’ αυτιά μου να ακούσω τη φωνή σου.
Δεν υπάρχεις πια όμως. Πολλές φορές νομίζω ότι δε ζήσαμε ποτέ μαζί. Πλέον δε με πονάει.
Και δε ξέρω αν πρέπει να ανησυχώ το ότι όλα μέσα μου έχουν πετρώσει.
Έχω χάσει κάθε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.. Και απλά δεν με νοιάζει! Όλα είναι γραμμένα είχες πει κάποτε.. όχι.. όλα εμείς τα γράφουμε κι από όλα αυτά που έχω γράψει εγώ, το μόνο που διαβάζω είναι ότι θέλω ακόμη να μου λείπεις..