Γράφει η Άντζελα Καμπέρου
Άυγουστος, ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού. Εκείνος ο μήνας που τρέχεις να προλάβεις μερικές θαλασσινές ανάσες και κάποιες τελευταίες μπύρες προτού να πρέπει να γυρίσεις στην μιζέρια του χειμώνα.
Και έχεις απαιτήσεις από τούτο το μήνα, έχεις προσδοκίες και φαντασιώσεις να θυμίζει ο Αύγουστος σου σκηνές από ταινίες.
Και οι μέρες περνάνε, οι νύχτες περνάνε και η πραγματικότητα δεν βρίσκει κοινό έδαφος με τις προσδοκίες σου, παρά μονάχα σε κάποιες φευγαλέες στιγμές.
Και σκάει η απογοήτευση, εκείνη που κατακάθεται στο στήθος σου και σου μαυρίζει την ψυχή χωρίς να ξέρεις ακριβώς το γιατί.
Περνάς καλά, αλλά δεν περνάς κιόλας και δεν μπορείς να το εξηγήσεις σε κανέναν.
Περίμενες το καλοκαίρι πώς και πώς, το είχες φτιάξει στο μυαλό σου τέλειο και τελικά σου βγαίνει ένα ντεμέκ καλοκαίρι που με το ζόρι έχεις κάνει δυο μπάνια στην θάλασσα.
Και όλο και βουλιάζεις και περνάνε οι μέρες χωρίς νόημα, χωρίς να σκάσεις καν μισό χαμόγελο.
Και ξέρεις, τελικά οι προσδοκίες και οι φαντασιώσεις σου δεν θα έπρεπε να ορίζουν το πόσο καλά περνάς.
Γιατι μπορεί το καλοκαίρι να μην σου βγήκε όπως θα το ήθελες, μα σίγουρα υπάρχουν πράγματα που σε κάνουν να περνάς καλά κι ας μην είναι έτσι όπως το είχες ονειρευτεί.
Ίσως θα έπρεπε απλώς να χαλαρώσεις και να πηγαίνεις την μέρα όπως σε πάει, να μην προσπαθείς να ελέγξεις τον τρόπο με τον οποίο θα κυλήσουν οι διακοπές σου.
Άλλωστε, το καλοκαίρι είναι για χαλάρωση και ανεμελιά. Ό, τι κι αν σημαίνει αυτό.
Απόλαυσέ το!
