Γράφει η Μαρία Κυπραίου
Όσο πλησιάζουμε στην ομορφότερη ίσως εποχή του χρόνου μου έρχονται στο μυαλό οι άνθρωποι που αγαπώ και που θέλω να περάσω μαζί τους αυτές τις μέρες. Όμως κάποιοι θα λείπουν. Κάποιοι αυτές τις γιορτές δεν θα είναι εδώ. Και φέτος νιώθω μισή, νιώθω πως δεν έχει νόημα αν δεν είναι όλοι γύρω από το τραπέζι. Έτσι γυρνάει το μυαλό μου στο παρελθόν, σε όλα εκείνα τα οικογενειακά τραπέζια με τους πολλούς ανθρώπους. Όλες εκείνες οι ωραίες στιγμές που ζήσαμε και τραγουδήσαμε αγκαλιά ” Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά..”. Φέτος για κάποιους ανθρώπους οι γιορτές δεν θα είναι ίδιες. Φρόντισε να γίνεις η προσφορά, ένα πιάτο φαι, ένα δώρο ή ακόμα και ένα τηλέφωνο σε εκείνους που έχεις να μιλήσεις χρόνια.
Αυτές τις γιορτές μην κάνεις τα συνηθισμένα. Κάνε όλα εκείνα τα οποία πιστεύεις βαθιά, φρόντισε τους γονείς σου, μαγείρεψε ένα πιάτο φαι για έναν άστεγο, ή ένα γείτονα. Αγόρασε ένα δώρο για ένα παιδί που ξέρεις ότι δεν έχει. Γίνε η προσφορά, γίνε η χαρά για κάποιον. Μόνο έτσι θα έχουν νόημα αυτές οι γιορτές. Μόνο έτσι θα αξίζουν αυτές οι στιγμές.
Πριν αλλάξει αυτός ο χρόνος κάτσε σε μια γωνία του σπιτιού σου και αναλογίσου όσα έχεις. Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Νιώσε ευγνωμοσύνη για όσα κατάφερες να έχεις, να κάνεις, να αντέξεις. Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Δώσε αγάπη στον εαυτό σου, παραπάνω από πριν που έφτασες μέχρι εδώ. Που είσαι αυτός που είσαι. Που άντεξες και τα κατάφερες. Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Μοίρασε χαμόγελα, γέλια, αγάπη και ζεστασιά. Μια μικρή πράξη αγάπης, ακόμα και ένα βλέμμα μπορεί σε κάποιους να κάνει καλό.
Αγαπημένο μου 2022, μου πήρες πολλά, μου έφερες άλλα τόσα. Σε ευχαριστώ για όλα και είμαι ευγνώμων.
Αγαπητό μου 2023, δεν ξέρω τι θα φέρεις αλλά θέλω να το ζήσω μεχρι και την τελευταία μέρα.