Υπάρχει ένα παλιό γνωμικό που λέει ότι οι άντρες είναι σαν το κρασί. Δεν μεγαλώνουν ωριμάζουν. Τι γίνεται όμως όταν ξεπερνούν μια συγκεκριμένη ηλικία και η δύναμη αλλά και το σώμα τους παραωρίμασε; Συνεχίζουν να είναι γοητευτικοί και σέξι όπως παλιά ή το κρασί έχει πια ξινίσει.
Συζητώντας λοιπόν με μια παρέα ανδρών ίδιας ηλικίας αλλά με διαφορετικές δουλειές ο καθένας, διαφορετικές ζωές και εμπειρίες συνειδητοποιήσα ότι δεν ωριμάζουν όλοι οι άνδρες.
Και αυτό οφείλεται σε πολλές παραμέτρους. Η πρώτη παράμετρος είναι οι συνθήκες που μεγάλωσαν. Αν μεγάλωσαν για παράδειγμα σε μονογονεική οικογένεια ωρίμασαν γρήγορα αυτό είναι γεγονός αλλά έγιναν και πολύ πιο ευαίσθητοι μετρώντας εργατοώρες μοναξιάς. Η απουσία του πατέρα σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του και στην παιδική ηλικία αλλά και στην μετέπειτα ζωή τους. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα παιδιά που μεγάλωσαν πιο ανέμελα και φυσικά και με τα δύο πρότυπα γονιών.
Ο επαγγελματικός προσανατολισμός. Η δουλεία τους δηλαδή παίζει μείζον ρόλο στην ωριμότητα του άνδρα. Διαφορετικές εμπειρίες έχει ένας αυτοδημιούργητος άνδρας σε σχέση με κάποιον άλλο που είτε τα βρήκε όλα έτοιμα και δεν μόχθησε καθόλου στην ζωή του.
Τέλος το πιο βασικό από όλα είναι η συναισθηματική ωρίμανση του άνδρα. Η συναισθηματική ωριμότητα προσφέρει σταθερότητα, ψυχική δύναμη και αυτοπεποίθηση και αυτό καθιστά έναν άνδρα πολύ γοητευτικό. Τα συναισθήματα θεωρούνται μέρος του ψυχισμού, αλλά αυτό που τα ξεχωρίζει ποιοτικά είναι ότι έχουν άμεση επίδραση στη φυσική υπόσταση.
Οι συναισθηματικά ώριμοι άνδρες έχουν φτάσει σε μια εσωτερική ισορροπία, όπου ο αμαξάς και τα άλογα συνεργάζονται αρμονικά.
Για κάποιους η ισορροπία αυτή έρχεται με φυσικό, εξελικτικό τρόπο, καθώς μεγαλώνουν και ωριμάζουν μέσα σε ένα οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον που την υποστηρίζει. Σε άλλους, ακόμα πιο τυχερούς, έρχεται λίγο ως πολύ έμφυτη. Για τους περισσότερους είναι μια κατάκτηση που έρχεται μετά από συνεχή, συστηματική, επίπονη και ειλικρινή εσωτερική εργασία.
Οι ψυχικά ώριμοι άνδρες δεν αισθάνονται την ανάγκη για συνεχή δράση. Δεν έχουν την ανάγκη να είναι μόνιμα στην τσίτα, αντιθέτως απολαμβάνουν την ηρεμία, την ησυχία και την ανάπαυλα που χρειαζόμαστε όλοι για να ηρεμήσει ψυχή και μυαλό.
Οι ώριμοι και έμπειροι συναισθηματικά άνθρωποι γνωρίζουν τη σειρά των βημάτων και επανεξετάζουν τον εαυτό τους συνεχώς. Το συμπέρασμα μου λοιπόν κλείνοντας είναι ότι οι άνδρες ναι ωριμάζουν αλλά ανάλογα τις εμπειρίες ζωής που έχουν στο ενεργητικό τους. Όσο περισσότερες τόσα καλύτερα. Είναι η παρακαταθήκη της ζωής τους.