Όσο πιο δυνατός είσαι, τόσο πιο εύκολα πέφτουν όλοι και όλα πάνω σου.

Γράφει η Φύλλις Γκούστη

Κάποιες φορές, όσο πιο δυνατός είσαι, τόσο πιο εύκολα πέφτουν όλοι αλλά και όλα πάνω σου.
Οι προφάσεις πολλές.
Το στανταράκι, είναι δυνατός μωρέ αυτός, αντέχει.
Τον ρώτησες ποτέ πραγματικά τί περνάει μέσα του για να αντέχει και πόσο εύκολο του είναι να αντέχει;
Άνθρωπος δυνατός.
Κατά έννοια, εκείνος που παίρνει τις ευθύνες που του αναλογούν και πράττει ανάλογα.
Πόσο εύκολος στόχος είναι ένας τέτοιος άνθρωπος;
Από τους πολλούς, είναι πανεύκολο να τον μπλέξουν για όλα, να τον κριτικάρουν, να τον κατεβάσουν με τις λέξεις και τα υπονοούμενά τους, γιατί απλά έκανε κάτι.
Κάτι που άρεσε ή όχι.
Μα η διαφορά ενός τέτοιου ανθρώπου, είναι ακριβώς αυτή.
Έκανε κάτι. Κινήθηκε. Κινητοποιήθηκε.
Πήρε την ευθύνη του.
Έβαλε φόβους και δικαιολογίες πίσω, τους πήρε αγκαλιά και μάντεψε.
Προχώρησε.
Και ακόμα προχωράει.
Και ξαναμάντεψε.
Πάντα, όσο ζει θα προχωράει.
Εύκολο; Όχι.
Ίσα ίσα τόσο δύσκολο, που πονάει πολύ κάποιες φορές.
Τον καλεί η φύση του όμως, να κάνει το σωστό κι ας πονάει.
Τον καλεί η φύση του να προχωράει κι ας ήθελε πολλές φορές να το αποφύγει.
Θα προχωράει και πραγματικό δικαίωμα να τον κρίνουν, έχουν μόνο όσοι εξίσου,
προχωράνε και αντιμετωπίζουν την ζωή στα μάτια.
Οι υπόλοιποι, μετεξεταστέοι θα μπορούν να τον κρίνουν,
Όταν και αν κάποια στιγμή, πάρουν και εκείνοι την ευθύνη τους και προχωρήσουν μπροστά.
Μάθαινε να ψηλώνεις μέσα από την αυτογνωσία και την αυτοεξέλιξή σου αντί να διαλέγεις τον εύκολο τρόπο του να έχεις άποψη, για πράγματα που δεν θα τολμούσες να κάνεις ποτέ.
Αν πάλι, είσαι εσύ αυτός ο θαρραλέα δυνατός Άνθρωπος, τότε συνέχισε.
Απλά, συνέχισε.
Συνέχισε να ακολουθείς την ψυχούλα σου!
Συνέχισε να δίνεις μαθήματα θάρρους και τόλμης.
Συνέχισε να ξεπερνάς τους φόβους και τις δικαιολογίες σου.
Συνέχιζε μάτια μου κι ας πονάει!
Συνέχιζε, γιατί αυτή είναι η στόφα σου και δεν μπορείς πια να της κρύβεσαι.
Δεν μπορείς να την αρνείσαι.