Γράφει η Νόνη Διολή
Την πρώτη φορά που βλέπεις το 4 να παίρνει τη θέση του 3 στα κεράκια της τούρτας σε πιάνει μια κατάθλιψη, μια κρίση πανικού. Ουυυυυυυπς λες, τι έγινε τώρα, τι γίνεται από εδώ και πέρα; Ποια είμαι, που πάω, τι θέλω, τι ζητάω και όλα τα λοιπά τα υπαρξιακά που ούτως ή άλλως έχουμε εμείς τα κοριτσάκια.
Παίρνεις βαθιές αναπνοές, φυσάς πέντε, έξι, δέκα φορές στη χάρτινη σακούλα, και τρέχεις στον καθρέφτη να δεις τι διαφορά έχεις από εχθές που ήσουν 39, σήμερα που είσαι 40.
«Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου λοιπόν ποια είναι η διαφορά μου με το χτες;», ρωτάς. «Σύνελθε» σου λέει «καμία διαφορά δεν έχεις». Δε μπορεί λες, ψέματά μου λέει, «ε βέβαια αρσενικό δεν είναι ο καθρέφτης, τι περιμένω αλήθεια να μου πει;»
Και συνεχίζεις να ψάχνεσαι, τραβάς το δέρμα στο πρόσωπο, να λίγο botoxaki εδώ καλό θα μου έκανε μονολογείς, να να κοίτα έχει χάσει την ελαστικότητα το δέρμα μου, να σου λέω ηλίου φαεινότερον, φέρτε μου τον πλαστικό τον χειρουργό να κατοικήσει μόνιμα μαζί μου, του έχω έτοιμο δωμάτιο με στρωμένο το χειρουργικό κρεβάτι! Και στο σώμα, την κατηφόρα έχουν αρχίσει και παίρνουν όλα. Έλα να ξεκινάμε διατροφή και trx, γιόγκα, πιλάτες αεροβική και ότι άλλο έχει εφεύρει ο διεστραμμένος νους του γυμναστή – βασανιστή.
Σακούλα χάρτινη πάλι ανά χείρας και ξεκινάμε εισπνοές, εκπνοές, να γεμίζουμε με αέρα, όχι τη σακούλα βέβαια. αλλά τα αλλοπρόσαλλα μυαλά μας.
Κορίτσια stop, αφήστε τη σακούλα κάτω, παλουκωθείτε στον καναπέ και ακούστε, σας έχω νέα. Καταρχάς, να ξέρετε πως από τα 40 και μετά αν ένα γιατρό χρειαζόμαστε, αυτός δεν είναι ο πλαστικός, ο ψυχίατρος είναι για να μας κάνει λοβοτομή για να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε όλη την ώρα τι δράμα ζούμε οι καημένες που μεγαλώνουμε, αν δηλαδή προλάβει και αυτός να μας την κάνει πριν τον τρελάνουμε πρώτες και αυτολοβοτομηθεί.
Για να γλυτώσει λοιπόν γενικά η ιατρική κοινότητα, ο άντρας μας, ο σύντροφος, οι φίλοι, τα παιδιά μας αλλά κυρίως ο ίδιος μας ο εαυτός από τις ψυχολογικόορμονικές μας υπαρξιακές υστερίες, έχω να σας πω τα εξής εγώ που κλείνω τα 45 και ανοίγω διάπλατα και με μεγάλα κέφια τα 46.
Το 4 μη το φοβάστε! Ούτε και τα νούμερα που το ακολουθούν να φοβάστε, είτε αυτό είναι το μικρό και αθώο 1, είτε το αδυσώπητο 9 που ανοίγει το δρόμο να βγει στη πασαρέλα το κεράκι με το νούμερο 5.
Η δεκαετία των 40 για τη γυναίκα είναι η δεκαετία που κάνει το restart της, για να μην μπω ότι κάνει format τον σκληρό της και με πείτε υπερβολική. Ασυζητητί η καλύτερη δεκαετία σε σχέση με όλες τις προηγούμενες και η πιο δημιουργική σε όλους τους τομείς της ζωής της. Μια δεκαετία σκέτη απογείωση και χωρίς ζώνη ασφαλείας!
Από τα 40 και μετά η γυναίκα ξέρει πια τι ζητάει και τι θέλει. Έχει βάλει τις προτεραιότητές της και κατασταλάζει ποιους θέλει να έχει δίπλα της, ποιους ν΄ αφήνει να προηγούνται και ποιους να τρέχουν πίσω της λαχανιασμένοι.
Απορρίπτει τους μικρόψυχους και δεν διστάζει ούτε ένα λεπτό να ρίξει κλωτσιά και να πετάξει έξω από τη ζωή της ότι και όποιον τη χαλάει και ότι και όποιον της στραβώνει το χαμόγελο γιατί μια 40plus γυναίκα θέλει μόνο να γελάει, νόμος απαράβατος!
Δεν είναι ξινή, είναι απλά επιλεκτική γιατί πολλά έχει τραβήξει τις προηγούμενες δεκαετίες και είναι καιρός πια να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά.
Οι αποφάσεις της βασίζονται στην εμπειρία που της έχει προσφέρει απλόχερα ο πρότερος βίος της, τα παθήματά της, τα λάθη της, τα πεσίματα της, τα χαστούκια που έχει φάει, οι επιτυχίες της, τα ζήτω και τα μπράβο που έχει εισπράξει.
Το μυαλό της είναι πλέον κατασταλαγμένο, δεξί και αριστερό ημισφαίριο εγκεφάλου σε πλήρη ισορροπία και συντονισμό.
Το μάτι της ελευθέρου σκοπευτή, ξεχωρίζει στο δευτερόλεπτο την ήρα από το σιτάρι, αυτόν που θα προσπαθήσει να της την φέρει, αυτόν που δεν αξίζει, τον μαλάκα εμ πάση περιπτώσει και πατάει το delete εννοείται.
Δεν συζητά και δεν διαπραγματεύεται, δεν ξοδεύεται, δεν σπαταλιέται και ούτε χαραμίζεται και σε όποιον αρέσει, έτσι απλά.
Στην οικογένειά της, στον σύντροφό της, στα παιδιά της, στη δουλειά της, στις κοινωνικές της υποχρεώσεις σωστή, τυπική, άψογη, κυρία με πρωτόκολλο, κανόνες και σαβουάρ βίβρ.
Γρήγορη, ευέλικτη και αποτελεσματική. Δε χάνει χρόνο να ψάχνει δικαιολογίες, έχει έτοιμες τις λύσεις και τις εναλλακτικές για όλους και για όλα πριν καν αυτές ζητηθούν.
Στον έρωτα το σώμα της είναι το πολυεργαλείο της, ώριμο, μεστό και έτοιμο να δεχτεί προκλήσεις στο γάντι το ερωτικό που θα της πετάξεις. Δεν έχει ενδοιασμούς, αναστολές και «μη, δεν πρέπει». Θέλει να τα ζήσει όλα και να δοκιμάσει τα πάντα.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άντρες νιώθουν μαζί της ερωτική ασφάλεια και την απολαμβάνουν σαν ένα ποτήρι ακριβό κατακόκκινο κρασί, γουλιά – γουλιά. Οι νεώτεροι την κάνουν αντικείμενο του λάγνου πάθους τους και των milf ονειρώξεων και φαντασιώσεών τους.
Αν δε, η 40ier γυνή ερωτευτεί, θα πέσει με τα μούτρα, θα δώσει όλο της τον εαυτό, όλο της το είναι, θα τρέξει πάνω στον τοίχο του έρωτα με τέρμα τα γκάζια και δεν θα την νοιάξει αν θα ματώσει, (δεν θα ματώσει). Θα απολαύσει και θα ευχαριστηθεί την σύγκρουση, δεν θα ζητήσει αποζημίωση και ανταλλάγματα γι΄ αυτό που δίνει και προσφέρει, γιατί καθόλου δεν την νοιάζει, καθόλου ανάγκη δεν έχει τ’ ανταλλάγματα γιατί γι αυτήν ο έρωτας είναι ακόμα ένα βήμα προς την ολοκλήρωση της γυναικείας της υπόστασης.
Η γυναίκα των 40plus δεν συμβιβάζεται, δεν σταματά να αναζητά, να πειραματίζεται, να δοκιμάζει.
Το λίγο δεν χωράει στη ζωή της και το πολύ απλά δεν την φτάνει.
Motto της «ο χρόνος είναι ζωή» και τη ζωή της η γυναίκα της δεκαετίας των 40 θέλει να την ζήσει και όχι να την σπαταλήσει!
Για αυτό σας λέω κορίτσια, το 4αρακι μην το φοβάστε καθόλου. Μην προσπαθήσετε να το παλέψετε και να συγκρουστείτε μαζί του. Αφήστε το να μπει στη ζωή σας ήρεμα και φυσιολογικά και ζήστε το ακομπλεξάριστα με το χαμόγελό σας να σχηματίζει sexy ρυτιδούλες και τις καμπύλες σας να διαγράφουν την φυσιολογική τους πορεία τους. Απολαύστε το στο έπακρο σε όλη του την ένταση και με όλη σας την δύναμη.
Και αν μπείτε στον πειρασμό να ρωτήσετε τον καθρέφτη σας ξανά «Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου λοιπόν ποια είναι η διαφορά του σήμερα μου με το χτες μου;», και σου πει «Σύνελθε, καμία διαφορά δεν έχεις», μη τον πιστέψετε, γιατί σ΄ αυτή την δεκαετία έχετε και μάλιστα μεγάλη!
Join the discussion