Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου
Μην χάνεις χρόνο.
Μην θυσιάζεις άλλες στιγμές για κείνα τα μικρά ζιζάνια της ψυχής σου.
Σκότωσέ τα και χαμογέλα.
Μην χάνεις χρόνο από την ζωή για να την περιμένεις.
Δεν έρχεται στο παρακάτω, είναι τώρα και σε προσκαλεί να την ζήσεις.
Μην χάνεις χρόνο μιζεριάζοντας στον βολικό, δεν λέω, αλλά άψυχο καναπέ σου.
Σήκω και κάνε όλα εκείνα που πιστεύεις ότι δεν μπορείς.
Όλα εκείνα που αναζητά το μυαλό σου και εσύ τα έχεις καταδικάσει σε ένα άσχημο παιχνίδι άρνησης. “Δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν γίνεται τώρα, μας έφαγε η δουλειά, δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ, δεν έχω χρήματα τώρα και άλλα τέτοια.”
Βρες τις εναλλακτικές και ζήσε τα όνειρα σου. Διώξτε το άγχος από το παράθυρο του σπιτιού σου και άνοιξε την πόρτα στους στόχους.
Ακολούθησε επιτέλους το μονοπάτι που καταλήγει σε ότι σε κάνει χαρούμενο. Το αξίζεις και το οφείλεις στον εαυτό σου.
Μην χάνεις χρόνο κατεβάζοντας το κεφάλι στο πάτωμα, το φως είναι ψηλά και το έχεις ανάγκη.
Έχεις ανάγκη την βιταμίνη του, αυτήν που θα σου δώσει ενέργεια να τρέξεις, να χορέψεις, να αφήσεις την φύση να ποτίσει αισιοδοξία την ψυχή σου.
Κοίτα στο φως ρε άνθρωπε. Άσε τα σκοτάδια και τις μαύρες σκέψεις. Δεν έχεις χρόνο γιαυτά.
Δεν είσαι κατασκευασμένος για υπόγεια και δράματα.
Διώξε λοιπόν από την ζωή σου τους ανθρώπους που με την μορφή φιδιού εμφανίζονται, σε ποτίζουν με δηλητήριο και σε κρύβουν στα υπόγεια τους.
Απλά μην ασχολείσαι, μην τους δώσεις τροφή και μην τους αφήσεις να πιούν ούτε σταγόνα από το αίμα σου.
Δεν έχει κανένας τη δύναμη να σου στερήσει την προσωπική ηρεμία αν δεν του την δώσει εσύ ο ίδιος. Και ξέρεις ε; Αυτή η ψυχική γαλήνη είναι που θα σε ταξιδέψει στην απόλυτη χαρά, στην απόλυτη ευτυχία.
Μελέτησε τον εαυτό σου, σου δείχνει ακριβώς ότι έχεις ανάγκη.
Το πρόσωπό σου ζητάει χαμόγελα για να είναι όμορφο, το σώμα σου ζητάει κίνηση για να είναι υγειές, η καρδιά σου ζητάει έρωτα και αγάπη για να είναι ολόκληρη και το μυαλό σου όσα παιχνίδια και αν σου παίζει ζητάει ένταση, σκέψη, όνειρα, δημιουργία.
Εσύ που είσαι; Χάνεσαι σε τεμπελιά και απαισιοδοξία, σε άγχος και φόβο.
Χάνεσαι στο θα και στο αύριο. Όχι αύριο. Δεν ξέρεις αν θα έρθει το αύριο.
Σήμερα, τώρα. Το θες και το μπορείς.
Το οφείλεις σε σένα και στο μαγικό κόσμο που κρύβεται μέσα στην ψυχή σου.
“Ξύπνα μπαμπά” φωνάζει το παιδί που κρύβεις μέσα σου.
“Ξύπνα μαμά, ήρθε η ώρα να ζήσουμε. Ξημέρωσε και ο ήλιος μας φωνάζει. Θέλει να φωτίσει τα όνειρα μας. Ξύπνα σου λέω.”
Ξύπνησες;
Οι παιδικές φωνούλες της ψυχής σου σε καλούν να ζήσεις. Κάθε πρωί και κάθε στιγμή της μέρας που έρχεται.
Εσύ; Θα αρνηθείς;