Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος.
Πώς να είμαι καλά που είμαι μακριά σου;
Στα στήθη σου, δεν μπορώ πια, το κεφάλι να ακουμπώ,
να ακούω το χτύπο της καρδιάς σου.
Ήρθες μες στη ζωή μου, πριγκίπισσα αληθινή
και κάθισες στης καρδιάς το θρόνο.
Δεν γνώριζα πια πόνο, έπαψα να μετρώ το χρόνο.
Ήσουν για με, η αγάπη η παντοτινή.
Πώς να είμαι καλά που είσαι μακριά μου;
Φίλους και ξένους για σε ρωτώ.
Στα σκοτάδια μου σε αναζητώ, φάντασμά μου.
Τα όνειρα μου γεμάτα από εσένα.
Γυρεύω ένα ψέμα σου να μην αποτρελαθώ.
Πες πως δε με θες, πως άλλον αγαπάς, σε όνειρα άλλα να χαθώ!
Join the discussion