Γράφει ο GA.NF
Η ζωή μου, δεν είναι ποίηση.
Δεν θέλω να έχει ρυθμό και μέτρο.
Δεν θέλω να γίνω ποιητής, ούτε στην δικιά σου ζωή. Δεν γουστάρω.
Δεν γουστάρω να συγκινώ τα συναισθήματά σου για να με προσέξεις.
Ήρθα για να σου ταράξω την ζωή. Να μοιραστώ μαζί σου τις αλήθειες μου.
Να σε πονέσω και να με πονέσεις. Κι αν το αξίζουμε να ματώσουμε.
Δεν είμαστε ίδιοι και ποτέ δεν θα θελήσω να γίνουμε γιατί αυτό που μετράει σε αυτή την γαμημένη ζωή, είναι να αφήσεις να κυριαρχήσει η ψυχή σου και όχι το μυαλό σου.
Γιατί για να κερδίσεις, πρέπει να πολεμήσεις κοριτσάκι μου.
Να πολεμήσεις πρώτα με τις αλήθειες κι ύστερα με το μυαλό σου, για να υποταχθεί στην ψυχή σου.
Πολεμάς και μ’αγκαλιάζεις.
Πολεμάω και απομακρύνομαι.
Μένουμε μόνοι, μένουμε για λίγο στον δικό μας κόσμο, μέχρι να βρούμε το σωστό χρώμα.
Το χρώμα που θα ανατινάξει την επιθυμία του “μαζί”
Πολεμάς κι απομακρύνεσαι.
Πολεμάω και σ’αγκαλιάζω.
Καθόμαστε στην γωνιά.. καθόμαστε και περιμένουμε να δούμε τι χρώμα θα έχει αυτή τη φορά το μαζί.
Πολεμάμε για το “για πάντα”.
Για το “για πάντα” που κανένας τους δεν μπορεί να καταλάβει.
Για το “για πάντα” που μόνο εμείς ξέρουμε τι είναι.
Γιατί αυτό το “πάντα” δεν έχει να κάνει με σώματα, αλλά για ψυχές.
#loveletters #justbelove #serendipity #σχεσεις #ερωτας #ψυχολογία #ganf
