Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Πόσες φορές δεν έχουμε κάνει στον εαυτό μας την ερώτηση «τι ζητάω πια; Έναν άνθρωπό δικό Mου. Να με καταλαβαίνει!».
Πόσες φορές δεν το έχουμε κουβεντιάσει με τους φίλους μας!
Πόσες φορές δεν έχουμε κουραστεί να περιμένουμε να καταλάβουν οι άνθρωποί μας, τα αυτονόητά;
Έναν άνθρωπο να καταλάβει τα θέλω σου!
Όπως καταλαβαίνεις και εσύ τα δικά του.
Μια αγκαλιά τις δύσκολες μέρες σου.
Να μην χρειάζεται να κάνεις περιττές εξηγήσεις.
Να μην έχει για εσένα χαζές ερωτήσεις.
Να δει τα μάτια σου και να καταλάβει πως τον έχεις ανάγκη.
Να ακούσει τη φωνή σου και να νιώσει πως τον χρειάζεσαι.
Να σου πει «έρχομαι» και να σου κλείσει το τηλέφωνο χωρίς να περιμένει την απάντησή σου.
Να χαθείς στα βήματα του!
Να σε πάρει αγκαλιά και να αισθάνεσαι πως ο κόσμος σου είναι μέσα της.
Πως χάνεσαι μέσα σε αυτή!
Πως σε φυλάει από όλα τα άσχημα αυτού του ανόητου κόσμου.
Να σε φιλήσει και να είναι σαν να σου τα ρουφάει όλα
Όλα!
Να νιώθεις πως θα ενώσει όλα τα σπασμένα κομμάτια σου.
Με την παρουσία του και μόνο!
Με ένα χαμόγελό του και μόνο.
Μεγάλο πράγμα η Αγάπη.
Μεγάλο πράγμα να είναι αμοιβαία μάτια μου!
Να μπορεί να κατανοήσει με την σκέψη του και μόνο πως είσαι ή δεν είσαι καλά.
Δεν ζητάς και τον ουρανό με τα άστρα.
Μια αγκαλιά!
Ένα «εγώ είμαι εδώ» και να το εννοεί.
Να το κάνει πράξεις!
Να σε νιώθει και από μακριά
Να λείπει και να σε παίρνει τηλέφωνο γιατί αισθάνθηκε πως δεν είσαι καλά
Και δεν εννοώ δεν είσαι καλά του νοσοκομείου το καλά. Δεν είσαι στα πάνω σου.
Ναι, γιατί ο σκύλος σου δεν έφαγε και είσαι στεναχωρημένος.
Να σου στέλνει Καλημέρα πάντα
Πάντα!
Να σου λέει Καληνύχτα πάντα.
Πάντα!
Αυτά τα μικρά και όμως τόσο σημαντικά πραγματάκια της ζωής. Της καθημερινότητας μας!
Αυτά που δίνεις και παίρνεις χωρίς να πληρώσεις.
Αυτά έχουν την μεγαλύτερη αξία!
Να αγαπάς και να το δείχνεις!
Να σε αγαπούν και να στο δείχνουν!
Γι’ αυτό έχουμε απομονωθεί και έχουμε χαθεί στο άπειρο.
Κοιτάμε να προσφέρουμε πράγματα χωρίς καμία αξία…
Αξία με συναίσθημα θέλουμε!
Αγκαλιές, φιλιά, χαμόγελα, αγάπη!
Δωρεάν είναι και κάνεις τον άνθρωπό σου τόσο μα τόσο ευτυχισμένο όσο δεν αξίζουν όλα τα χρυσάφια του κόσμου.
Δεν το καταλαβαίνουν όλοι.
Καλό είναι να το λες πολλές φορές για να το κατανοήσουν.
Ένα χαμόγελο του δικού Σου ανθρώπου μπορεί να σου φτιάξει όλη σου την ημέρα.
Ένα Σ’ αγαπώ είμαι Εδώ!
Και δεν κοστίζει τίποτα.
Εξάλλου, όλα περνούν με την Αγάπη, Αγάπη μου!
Όλα!
Τόσο απλά.
