Να βρεις κάποιον που να μη θέλει να σε κουμπώσει και να σε ράψει στα μέτρα του!

Γράφει η Ιωάννα Ντρε

Η ανάγκη του ανθρώπου δεν είναι να βρει κάποιον απλά για να μην είναι μόνος. Η ανάγκη του είναι να είναι ευτυχισμένος. Να μη μπαίνει σε μια σχέση απλά για να λέει ότι έχει σχέση χωρίς να είναι έτοιμος να το ζήσει και χωρίς να είναι αυτό που ζητούσε.

Να ζητάς να μπεις σε μια σχέση με κάποιον που θα σε γεμίζει. Που θα σε βλέπει και θα ανοίγει η καρδιά του. Που θα του χαμογελάς και θα φωτίζεται ο κόσμος του. Που θα σε θέλει γι αυτό που είσαι και όχι γι αυτό που θα θελε να είσαι.

Να βρεις κάποιον που να σε αφήνει ελεύθερο όμως θα ξέρει ότι θα γυρίζεις πάντα πίσω, κοντά του. Θα γυρνάς γιατί θα είναι η επιλογή σου και όχι επειδή πρέπει. Θα γυρνάς για να τον ανταμείψεις που σου έχει εμπιστοσύνη. Θα τον σέβεσαι και θα τον εκτιμάς επειδή είναι αυτός. Όπως είναι. Με τα καλά του και τα στραβά του. Έτσι θα πρέπει να σε δεχτεί κι αυτός.

Να βρεις κάποιον που θα σου επιτρέπει να είσαι ο εαυτός σου. Όχι να παριστάνεις κάτι που δεν είσαι, γιατί τότε δε θα είσαι εσύ καλά και κατ επέκταση δε θα είναι ούτε ο σύντροφός σου γιατί δε θα είσαι αυτό που γνώρισε και τον κέρδισε.

Θα είσαι μια μαραζωμένη ψυχή εγκλωβισμένη στα δίχτυα μιας αγάπης. Αλλά η αγάπη δε πρέπει να είναι φυλακή, ούτε εγκλωβισμός ,ούτε πόνος. Να βρεις κάποιον που να μη θέλει να σε κουμπώσει και να σε ράψει στα μέτρα του αλλά η αγάπη του να κουμπώσει με τη δική σου.

Η καρδιά του καθενός είναι σα την άνοιξη μη θελήσεις να χαρίζεις χειμώνες.