Γράφει η Μαρία Κυπραίου
Προσπαθώ καιρό να σε κάνω να καταλάβεις ότι δεν τσουλάει. Μια είσαι εδώ και μια απών.
Ζεις εδώκαι δεν ζεις. Το μυαλό σου είναι ένα ατελείωτο ταξίδι με συνοδοιπόρο σίγουρα όχι εμένα.
Προσπαθώ να σε βοηθήσω και δεν με αφήνεις. Να αλλάξω το μεταξύ μας αλλά δεν έχεις όρεξη.
Σου είπα να κάνουμε πράγματα που έχουμε καιρό, να αλλάξουμε λίγο παραστάσεις, μα είσαι απών.
Τον τελευταίο καιρό είσαι απών από τον έρωτα, απών από το εμείς, απών από το εδώ, απών από την αγάπη.
Να ξέρεις ότι η αγάπη κατεδαφίζεται και ευθύνεσαι εσύ γι’ αυτό. Εσύ που είσαι αλλού. Το μυαλό σου και
το σώμα σου είναι αλλού και το νιώθω. Κρίμα στα όνειρα που έκαψες, κρίμα την αγάπη που διέλυσες
κορίτσι μου!