Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή
Για ένα φιλί σου…
Για εκείνη τη στιγμή που με πλησιάζεις κι απλώνεις τα χέρια σου να μ’ αγκαλιάσεις.
Για εκείνη τη στιγμή που το βλέμμα σου βυθίζεται στο δικό μου, δευτερόλεπτα πριν κλείσουμε τα μάτια και παραδοθούμε.
Για εκείνη τη στιγμή που θα νιώσω τα χείλη σου να ακουμπούν στα δικά μου.
Για ένα φιλί…
Για εκείνο το φιλί το τρυφερό, που θα ‘ναι χάδι, νοιάξιμο και αγάπη.
Για εκείνη τη στιγμή που τα χείλη σου θα παίξουν με τα δικά μου.
Για εκείνο το φιλί σου που θα μου ψιθυρίζει χίλια «σ’ αγαπώ».
Για εκείνη τη στιγμή που θα γίνεις η ανάσα μου.
Για εκείνη τη στιγμή που το φιλί σου θα αρχίσει να αλλάζει, θα γίνει παθιασμένο κι απαιτητικό, θα ρουφήξει όλη την ύπαρξή μου και θα με κάνει δικιά σου, ολοδικιά σου.
Για εκείνη τη στιγμή που οι γλώσσες μπλέκονται σ’ ένα ατέλειωτο παιχνίδι και λένε όλα όσα δεν έχουμε τολμήσει ακόμα να πούμε.
Για εκείνο το φιλί, που θα σου αποκαλύψει όλα μου τα μυστικά.
Για εκείνο το φιλί που πυροδοτεί όλες τις αισθήσεις μας.
Για εκείνο το φιλί, που οι ψυχές μας θα κάνουν έρωτα στο άπειρο.
Για εκείνο το φιλί που δίνει υπόσταση στο ΜΑΖΙ, στο ΑΜΟΙΒΑΙΟ μας.
Για εκείνη τη στιγμή που γίνομαι εσύ, που γίνεσαι εγώ, που είμαστε ΕΜΕΙΣ.
Για εκείνο το φιλί που θα με κατακτήσει, που θα με σημαδέψει, που θα με σφραγίσει.
Για εκείνο το φιλί που θα χαράξει το όνομά σου στην καρδιά μου.
Για εκείνο το φιλί που δεν έχει τελειωμό.
Για εκείνο το φιλί που τα ανατρέπει όλα, που μετά απ’ αυτό τίποτα δε θα ‘ναι πια το ίδιο.
Για εκείνο το φιλί που θα με κάνει να σου ανήκω, να επιλέγω να σου ανήκω.
Για εκείνο το φιλί, που θα σημαίνει το δικό μας ξεκίνημα.
Για εκείνο το φιλί, το φιλί σου…
Σ’ ένα φιλί όλη μας η ζωή!
