Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος.
Σιωπηλές καληνύχτες,
σε διπλό κρεβάτι.
Αδέσποτες νύχτες,
μου κλείνουν το μάτι.
Στα σκουπίδια πεταμένες,
τσαλακωμένες σελίδες.
Γράμματα ματαιωμένα,
γεμάτα φρούδες ελπίδες.
Η μυρωδιά σου στο σεντόνι,
συντροφιά μου κάθε σήμερα.
Το φιλί σου με στοιχειώνει.
Λόγια αγάπης, λόγια έννοιας, όλα εφήμερα.
Νιώθω ό,τι δεν έχω νιώσει.
Μαζί μου θυμώνω,
που επέτρεψα να αφήσω,
αυτό που πάντα εγώ στοιχειώνω,
αυτό, να με στοιχειώσει.
Comments are closed