Γράφει ο Τριστάνος
Η αγάπη, έρχεται στο τέλος!
Ντυμένη με οικεία μυρωδιά, που ξεσηκώνει τις αισθήσεις και μυρίζει φωλιά και θαλπωρή.
Κρατά αβίαστα χαμόγελα, ανακατεμένα με ψυχές που ελεύθερα ταξιδεύουν και το βράδυ αγκαλιά μοιράζονται το ίδιο στρώμα.
Λάμπει και φωτίζει εκείνα τα σκοτάδια που σε τύλιγαν και νόμιζες ότι ποτέ δεν θα καταφέρεις να βρεις το δρόμο σου.
Μοιράζει φιλιά, που ανάσα δίνουν ξανά στα ξεραμένα χείλια σου και η φλόγα απλώνεται παντού μες το κορμί σου.
Σκορπίζει την μαγεία και αληθινά λόγια, που γράφουν την ιστορία αλλιώτικα απ’ ότι είχες συνηθίσει. Μεστά γεμάτα ασφάλεια και πράξεις, με μπέσα και απλότητα.
Έρχεται και σε παίρνει από το χέρι, κρατώντας σε σφιχτά και είναι εκείνο το χέρι που περίμενες από πάντα, για να σε ταξιδέψει στα μέρη που ονειρεύτηκες μαζί να περπατήσετε.
Σαν καλοκαιρινό φρούτο σε γεμίζει δροσιά, γλύκα και Αυγουστιάτικη ανεμελιά, κάνοντας σε πάλι παιδί, μέσα σε μοσχοβολιστά καντούνια να γυρίζεις και να χάνεσαι σε μάτια, που από χαρά σε κάνουν να δακρύζεις.
Μηδενίζει το κοντέρ και όλα αρχίζουν από την αρχή. Τραβά γραμμή και σβήνει τα άσχημα σημάδια και μόνο υπέροχα και ζωντανά χρώματα, θα μπουν στην επόμενη σελίδα της ζωής σου.
Και όλα αρχίζουν να αποκτούν νόημα.
Όλα αρχίζουν να γίνονται γαλήνια.
Η ψυχή ανασταίνεται και τα χαρακτηριστικά μαλακώνουν.
Η ενέργεια ξέχειλη αποτυπώνεται στην κάθε μέρα σου και η ζωή αποκτά καινούργιο ενδιαφέρον.
Το κορμί ξυπνά και απολαμβάνει ξανά, εκείνα που φάνταζαν για πάντα ξεχασμένα.
Η αγάπη έρχεται στο τέλος…
Δεν θα σε ξεχάσει, θα σε επισκεφτεί γεμάτη όμορφα και πολύτιμα δώρα.
Μην ξεχάσεις να αφήσεις την πόρτα της καρδιάς σου ανοιχτή!
Μην ξεχάσεις αυτό σου μέλλει για να ζήσεις.
