Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη
Δεν έχουμε ζήσει τα όμορφα, ζούμε τα συγκρατημένα.
Φοβόμαστε να εκδηλωθούμε διότι δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στη συνέχεια.
Αντί να πηγαίνουμε ένα βήμα μπροστά, κάνουμε δέκα βήματα πίσω.
Δεν προχωράμε και χάνουμε την ουσία. Δεν ζούμε σε αυτή σχέση απλά υπάρχουμε.
Η πιο όμορφη μέρα μας θα είναι η τελευταία μας, αυτή που δεν θα τη γνωρίζουμε και θα τα δώσουμε όλα, θα γνωριστούμε από την αρχή.
Και μετά θα χαθούμε έχοντας όμως γράψει ένα καλό επίλογο.