Γράφει η Μαρία Χριστοδούλου
Σου έχουν φτιάξει ένα κλουβί διαστάσεων 2 Χ 3, σε βόλεψαν τόσο… όσο να μην μπορείς να τεντωθείς τελείως, να υπάρχει η κλήση του καμπουριασμένου σώματος, γιατί το στητό σώμα προδίδει δύναμη και θέληση. Σε έχουν τροφοδοτήσει με τόσα κόμπλεξ, με τόσες ανασφάλειες, που νοιώθεις πως και ο αέρας που αναπνέεις ίσως να μην σου ανήκει, δανεικός ίσως και αυτός…
Μη αυτό, μη εκείνο, υποδείξεις του πρέπει και του δήθεν. Και μας έχει γίνει συνήθεια να ζούμε σε ένα κόσμο ο όποιος είναι τόσο όμορφος μα στα μάτια μας ξεπροβάλει μόνο η ασχήμια, τρέχουμε ξωπίσω της σαν πρόβατα, τσαλαπατώντας ο ένας τον άλλον για το ποιος θα καταφθάσει πρώτος σε αυτήν. Έχουμε μάθει να ζούμε μέσα από το εγώ μας, έχουμε μάθει να είμαστε δούλοι στα θέλω των άλλων, στον ανταγωνισμό… μήπως κάποιος άλλος είναι καλύτερος από εμάς, γιατί όχι εγώ; Γιατί αυτός;
Φιλοδοξίες και όνειρα που δεν είναι καν δικά μας, απλά και μόνο γιατί έχουμε μάθει να ζούμε μέσα από τις ζωές των άλλων, γιατί μας έπεισαν πως οι δίκες μας είναι τόσο άσχημες που δεν μπορούμε να ζήσουμε σε αυτές, γιατί πολύ απλά έχουμε ξεχάσει ποιοι είμαστε …
Από την ώρα που γεννιόμαστε όλοι είμαστε κάτι μοναδικό, γιατί η ύπαρξη από μόνη της είναι μοναδική… δεν υπάρχει άλλος ίδιος με εμάς, είμαστε όλοι μοναδικοί.
Σαν παιδιά αγαπούσαμε τα πάντα με ένα τρόπο αγνό και απλό, δίναμε αγάπη ακόμη και σε άψυχα πράγματα. Άλλωστε η αγάπη δεν είναι περίπλοκη… Κι όμως ζώντας σε αυτή τη κοινωνία έχουμε ξεχάσει τι είναι αγάπη. Μπερδέψαμε τον εγωισμό, την κτητικότητα, την ζήλια, την ανασφάλεια με ότι πιο δυνατό υπάρχει.
Η αγάπη είναι δύναμη, είναι η ισχυρότερη μορφή δύναμης που υπάρχει, με την αγάπη γίνονται θαύματα, με την αγάπη όλα έχουν μια όμορφη και ξεχωριστή αίσθηση. Και ας έχουμε ακούσει κυνικούς ανθρώπους βάση λογικής να λένε «η αγάπη θα σου δώσει να φας;» και αν είσαι χορτάτος φιλέ μου με νηστική ψυχή, πάλι νηστικός θα είσαι.
Η αγάπη δεν λειτούργει σαν ο δημιουργός και το αντικείμενο, ο δημιουργός φτιάχνει ένα αντικείμενο αναλόγως των αναγκών του, οι άνθρωποι δεν είναι αντικείμενα και για αυτό η αγάπη δεν θα προσπαθούσε ποτέ να αλλάξει τον άνθρωπο που αγαπά, τον αγαπά για αυτό ακριβώς που είναι, αποδέχεται την μοναδικότητα του και δεν απαιτεί να παίρνει, η ευχαρίστηση της αγάπης είναι να δίνει.
Αντιθέτως ο εγωισμός είναι αυτός που πάντα θέλει να παίρνει, για να ικανοποιηθεί, για να ικανοποίηση το θιγμένο εγώ… για πόσο όμως θα ανυψωθεί, για λίγο και μετά πάλι κενός και δυστυχισμένος είναι ο άνθρωπος που ζει βάση με αυτόν.
Μέσα μας φωλιάζει μόνο η αγάπη, μόνο με αυτήν νοιώθουμε πλήρης, και για αυτό το λόγο όταν οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα κυριαρχεί νοιώθουμε δυστυχισμένοι, γιατί δεν είναι δικά μας, είναι συναισθήματα επιφανειακά, που παίρνουν για λίγο την ισχύ τους και ικανοποιούνται και μετά φέρνουν πάλι δυστυχία.
Η αγάπη είναι δύναμη. Όλα τα αλλά είναι συναισθήματα ισχύος, και η ισχύς υποδηλώνει κάτι κακό, η ισχύς και η δύναμη δεν είναι συνώνυμα.
Αυτά μας έχουν μάθει, αθέλητα, δεν φταίνε αυτοί, κάποιοι άλλοι τους τα έμαθαν… για το ποιος θα είναι ο καλύτερος μαθητής, ποιος θα κερδίσει ένα αγώνα, ποιος θα κερδίσει περισσότερα χρήματα, ακριβότερο αμάξι, όμορφο σύντροφο… αυτοί μας έμαθαν να φοβόμαστε την κατάκριση της κοινωνίας, η ίδια η κοινωνία αυτό μας έχει μάθει να την φοβόμαστε, να είμαστε σκλάβοι των κατακρίσεων και να ζούμε δυστυχισμένοι.
Να κάνεις επιλογές από τα θέλω των γονιών, της θρησκείας, της κοινωνίας και όχι από τα θέλω σου, να μένεις σε καταστάσεις που σου προσφέρουν μόνο μιζέρια γιατί οποιαδήποτε άλλη αντίδραση δεν θα ήταν δεκτή παρά μόνο κατακριτέα. Ζεις καταπιεσμένος σε μια κοινωνία που σε ελέγχει λες και εκτελείς τη θητεία σου στη ζωή.
Ξεχάσαμε ποιοι είμαστε, ξεχάσαμε πώς να είμαστε ευγνώμων και όλο ζητάμε πιο πολλά, Ξεχάσαμε πως είμαστε η πιο τέλεια μορφή ύπαρξης σε αυτό το πλανήτη…. έχουμε στη διάθεση μας τον πιο όμορφο πλανήτη, η ομορφιά του είναι μαγική…
Όταν μάθουμε ποιοι είμαστε, όταν μάθουμε να ρέουμε άφθονη αγάπη, τότε αυτή θα γυρίσει διπλή σε εμάς. Όταν είμαστε υγιής στο μέσα μας, τότε το σώμα μας θα είναι υγιής καθώς και το μυαλό μας. Γιατί η αγάπη είναι δύναμη.
Join the discussion