Loading posts...
Μήπως και με προλάβει η ζωή που σταμάτησε

Μήπως και με προλάβει η ζωή που σταμάτησε

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Είμαι 19, σπουδάζω, ονειρεύομαι, βγαίνω, ξενυχτώ, ακούω μουσική. Έχω πολλούς φίλους, τα βράδια αργώ να κοιμηθώ, το μεσημέρι ξυπνώ στις 2 και ποιος νοιάζεται, το μυαλό μου ανέμελο, τρέχει για καφέ, για μπίρα, για μπιρίμπα στης Έφης, για...
Κοίτα να δεις που χρειαζόταν μια βροχή για να καταλάβω..

Κοίτα να δεις που χρειαζόταν μια βροχή για να καταλάβω..

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Ώρα 9:38. Βροχή. Κατακλυσμός. Καρέκλες. Πέντε λεπτά αργότερα να ‘βρεχε, σκέφτομαι. Για πέντε λεπτά εγώ θα βραχώ. Δεν έχω ομπρέλα, κανείς δεν έχει. Ο δρόμος ποτάμι. Οδηγώ. Τα τζάμια θαμπωμένα. Δεν πρόλαβαν, ούτε κι εγώ πρόλαβα. Σκουπίζω...
Εκεί που εμπιστεύεσαι, εκεί αφήνεσαι..

Εκεί που εμπιστεύεσαι, εκεί αφήνεσαι..

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Έχω μια θεωρία εδώ και καιρό στο μυαλό μου. Ποτέ δεν γνωρίζεις τους ανθρώπους στο εκατό τοις εκατό τους. Ποτέ δεν τους μαθαίνεις. Μάνα, πατέρας, γιος, κολλητός. Ποτέ. Μόνο αυτό που εσύ τους βγάζεις, αυτό που τους «γεννάς». Ο χαρακτήρας...
Ένας έρωτας χωρίς θεωρίες και μπερδέματα..

Ένας έρωτας χωρίς θεωρίες και μπερδέματα..

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Τόσοι και τόσοι. Πέρασαν και ξαναπέρασαν. Ἀλλοι δεν ακούμπησαν, ἀλλοι πληγώθηκαν, άλλοι με πλήγωσαν. Μια μόνιμη δυσκολία. Να τρέχεις να φτάσεις εκεί που δεν μπορείς, να κυνηγάς τον έρωτα κι εκείνος να σου κρύβεται. Να νομίζεις ότι τον ...
Δεν θέλω να είμαι ο κόσμος σου.. να με καταλαβαίνεις και να σε καταλαβαίνω θέλω!

Δεν θέλω να είμαι ο κόσμος σου.. να με καταλαβαίνεις και να σε καταλαβαίνω θέλω!

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Είμαι λες, ο κόσμος σου όλος.Όχι! Δε θέλω εγώ ούτε κατά διάνοια να είμαι ο κόσμος σου.Θέλω να κατανοώ εγώ τον δικό σου τον κόσμο, τον μοναδικό σου πλανήτη κι εσύ τον δικό μου τον μονάκριβο.Θα μπαίνω εγώ πού και πού στη ζωή σου,  θα επι...
Να τρέχεις και να φεύγεις, από τους ανθρώπους που εγκλωβίζουν την ψυχή σου!

Να τρέχεις και να φεύγεις, από τους ανθρώπους που εγκλωβίζουν την ψυχή σου!

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Αύγουστος, ζέστη. Ένας μεγάλος ήλιος στην Εθνική οδό Ηρακλείου - Χανίων. Τρία τσιγάρα δρόμος, ίσως και τέσσερα, άντε και πέντε!  Μια ευθεία γκρι, μ'ασπρές γραμμές. Άλλοι πάνε, άλλοι έρχονται.. Αυτοκίνητα μεγάλα και μικρά. Λεωφορεία, φο...
Ο έρωτας αγγίζει μόνο εκείνους που μπορούν να τον αντέξουν!

Ο έρωτας αγγίζει μόνο εκείνους που μπορούν να τον αντέξουν!

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Ό έρωτας έχει τις παραξενιές του κι αυτός. Μια σε γιατρεύει, δέκα σε σκοτώνει. Μονάχα μια φορά θα τον νιώσεις, μα φτάνει να σου γεμίσει την ψυχή εκείνος ο αληθινός. Βέβαια θα χρειαστεί κάμποσες φορές να τον μισήσεις, γιατί αυτός χτυπά ...
Αξίζει η ζωή μας, να είναι ένας Σεπτέμβρης..

Αξίζει η ζωή μας, να είναι ένας Σεπτέμβρης..

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Αρχίζουν σιγά σιγά τα “back to school”. Διαφημίσεις με σάκες σχολικές, παγουρίνα, σχολικά κι άλλα τρελά. Μ’ έναν ενθουσιασμό μόνο, αυτόν τον διαφημιστών, που πολύ χαρούμενοι είναι που ανοίγουν τα σχολεία. Και θυμάμαι πολύ καλά, αν και ...
Αγαπητέ “σκάρτε”, δεν θα μου λείψεις κάθόλου..

Αγαπητέ “σκάρτε”, δεν θα μου λείψεις κάθόλου..

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Αγαπητέ θεατή, Λυπάμαι. Λυπάμαι πολύ. Δεν μπορείς ν’ ανέβεις στη σκηνή. Η ποινή σου είναι ισόβια κάθειρξη. Θα μας χωρίζουν πάντα κάτι επίπεδα που εσύ δεν μπορείς ν’ ανέβεις. Είσαι καταδικασμένος. Είσαι μια κωμωδία που παίζεται κάπως αν...
Στην αποτυχία, να κλείνεις το μάτι και να προχωράς!

Στην αποτυχία, να κλείνεις το μάτι και να προχωράς!

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη Είχε τα γενέθλιά της. Δεν τα γιόρτασε. Ίσως αργότερα. Ίσως η είσοδος στο πανεπιστήμιο να ήταν το γενέθλιο δώρο της. Μα ήταν τα γενέθλιά της κι εκείνη ήταν μόνο δεκαεπτά. Ήθελε να βγει να ξεσκάσει, να πάρει λίγο αέρα, να μείνει έξω μέχρ...