
Μήπως και με προλάβει η ζωή που σταμάτησε

Γράφει η Ντέμη Κάργατζη
Είμαι 19, σπουδάζω, ονειρεύομαι, βγαίνω, ξενυχτώ, ακούω μουσική. Έχω πολλούς φίλους, τα βράδια αργώ να κοιμηθώ, το μεσημέρι ξυπνώ στις 2 και ποιος νοιάζεται, το μυαλό μου ανέμελο, τρέχει για καφέ, για μπίρα, για μπιρίμπα στης Έφης, για...