Τριανταφυλλοπούλου Ζωή, Author at LoveLetters

About the author

Τριανταφυλλοπούλου Ζωή

Με λένε Ζωή. Κι ακριβώς γι ' αυτό προσπαθώ να τιμήσω αυτό το όνομα πάνω από 4 δεκαετίες πλέον. Η τιμή δεν εξαργυρωνεται πάντα με επιτυχία αλλά όπως συνηθίζω να λέω, προπονούμαι για κατσαρίδα! Ίσως και μάνα Τερέζα για κάποιους. Και μέσα σ ολο αυτό μοιράζω συναισθήματα σε λέξεις για να ερμηνευσω τα μυστήρια του μυαλού και κυρίως της καρδιάς μου γυρεύοντας ταύτιση στα μάτια και τ αυτιά των γύρω μου. Σύνδεση σε χρόνο εσαεί παρόντα. Ο,τι κι αν γράψω όμως τελικά η Ζ ω ή τρία γράμματα...

Some recent articles by Τριανταφυλλοπούλου Ζωή

Ήρθες κι έκανες την ζωή μου, να μετράει στον ενεστώτα.

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Εσυ...Ησουν ο δικός μου θησαυρός, βαθιά σε έκρυψα, μάτια ιερόσυλων, θυμωμένων από τα ζόρια της ζήσης τους να μη σε δούνε. Βρώμικα λόγια να μην σε ακουμπήσουν, την είκονα που είχα φτιάξει μέσα μου για σένα να μην την κατασ...

Φεύγω, γιατί το «καλό παιδί», ήρθε η ώρα, να σώσει και τον εαυτό του.

Γράφουν η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου και ο Τριστάνος Θέλω έναν έρωτα να ζήσω ρε ζωή, από εκείνους τους ολοκληρωτικούς.Αυτούς τους σαρωτικούς· μια λαίλαπα συναισθημάτων, που δεν θα αφήσει τίποτα στο πέρασμα της. Θέλω στα δίχτυα του να πιαστώ και η λογική να μην μπ...

Αυτό το άγγιγμα, δεν έγινε ποτέ δικό της!

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Το μυαλό κάνει ταξίδια ένα τέτοιο Καλοκαιρινό βράδυ. Χρειάζεται μάλλον όταν το εδώ και τώρα είναι πνιγηρο και στάσιμο και το μέλλον επίφοβο με όσα ακούς κι Εσύ κι εγώ.. Φεύγει για κάπου πιο πριν στο χρόνο, εκεί που νόμιζες ότι...

Αγάπησε αυτό που είσαι κι αυτό που θες να γίνεις..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Έχω μέσα μου ένα μικρό παιδί, ένα κοριτσάκι αλλοπαρμένο που πιστεύει στα παραμύθια, φαίνεται ήσυχο αλλά η καρδιά του είναι άγρια θάλασσα γιατί αδημονεί για τις μεγάλες αγάπες, τους ειρηνικούς κόσμους, τα φαρδιά πλατιά χαμογελα...

Η απουσία σου, έγινε το μόνο δεδομένο μας..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Η ώρα πήγε πάλι 4 κι εσύ εαυτέ μου πάλι στριφογυρνάς. Η νύχτα γίνεται ένα εφιαλτικό κυνηγητό με το Μορφέα να προτιμά άλλη παρέα για αγκαλιά και ταξίδι. Σ' αυτή την εκκωφαντική ησυχία πόσο δύσκολο είναι τελικά να κάνεις το μυα...

Ό,τι έζησα κι ό,τι έκανα, είμαι εγώ και θα το αγαπάω.

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Αλήθεια τώρα, θα το συνεχίσεις πολύ αυτό το βιολί; Θα το τραβήξεις κι άλλο το δικαστήριο που επιβάλεις στον εαυτό σου για όλα τα στραβά που έκανες και για ο,τι σ' έφερε σήμερα εδώ; Θα πάει μακριά το κατηγορητήριο με τη σιωπηλή...

Εκείνο το δικό μας το «μαζί»!

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου "Είμαι εγώ εδώ για σενα". Φράση κλειδί.Κλειδί που ξεκλειδώνει την καρδιά και την πολλή πίστη σε ένα "μαζί". Δύναμη που ορίζει συνεχή ελπίδα για ένα αύριο καλύτερο, πολλαπλάσιο με την ισχύ στην ένωση δύό ψυχών, δύο που δηλώνουν...

Θέλω να θυμηθώ πώς είναι να ερωτεύεσαι.

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Θέλω να είμαι πάντα η καληνύχτα σου. Αυτή που λες όταν κλείνεις τα μάτια λίγο πριν παραδώσεις τη μέρα που προηγήθηκε και το κορμί σου που ταλαιπώρησες στου ύπνου τον αναπόφευκτο θάνατο. Θέλω να κλείνω τα μάτια μου και να χάν...

Εκείνοι που θυσίασαν τον εαυτό τους, στο βωμό των “πρέπει” τους..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ξέρεις... Υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που από το πολύ κυνήγι και τα πολλά ζόρια κατέβασαν ρολά και περιόρισαν τις λειτουργίες τους στις απολύτως απαραίτητες. Υπάρχουν άνθρωποι που περιφέρονται σαν καλοκουρδισμένα ρολόγια κι αναπ...

Μείνε και γίνε το χαμόγελό μου το πιο λαμπερό..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Μείνε λίγο ακόμη εκεί, στην περίμετρο της ζωής μου. Το μυστικό μου το ανομολόγητο ακόμη και σε μένα. Μείνε το χαμόγελο μου το άκυρο σε μια στιγμή τρέλας στην τρεχάλα που ζω επειδή κάπου κάπως άκουσα τη φωνή σου να λέει Ζωούλ...

← Previous
1
2
3
4
5
6
7
8
…
14
Next →

All posts by: Τριανταφυλλοπούλου Ζωή