Χωρισμος

Γράφει η Μαρία Κυπραίου  Τι σε έπιασε τώρα ξαφνικά και βγάζεις τα σεντόνια; Θέλεις να πάρεις και αυτά μαζί με τα’ άλλα; Στο είχα πει μα δεν με κατάλαβες, η αγάπη είναι δύσκολο πράγμα, δεν την αντέχουν όλοι. Εγώ έριξα άγκυρα στο δικό σου λιμάνι. Αγάπησα όλα σο...

Γράφει η Πράξια Αρέστη Αν ήταν εύκολο πράγμα η ευτυχία, τότε όλοι θα ήμασταν ευτυχισμένοι.Αν ήταν εύκολο πράγμα η ευτυχία θα ήταν και εύκολο να πιστέψουμε ότι την αξίζουμε.Κι αν όπως λένε η ευτυχία είναι μέσα μας, ίσως για να γίνει αυτό να πρέπει να απομονωθο...

Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου  Στενάχωρη η μεταξύ μας κατάσταση.Όχι, για τον τρόπο που μου φέρθηκες μα για το πώς άφησα εγώ τον εαυτό μου να απογίνει.Χάθηκα μέσα στην διαδρομή, προσπαθώντας να γίνω κάποια άλλη, κάποια που δεν ήμουν εγώ. Μόνο και μόνο για να σε...

Γράφει η Ιωάννα Ντρε Δεν είσαι πια δικός μου. Δεν είσαι πλέον ο άνθρωπός μου. Είσαι όμως η αγάπη μου η παντοτινή. Πάντα θα υπάρχεις στη καρδιά μου. Η αγάπη πεθαίνει αν το θέλουν και οι δύο. Για σένα δε ξέρω, εγώ όμως ακόμα σ' αγαπώ. Έτσι είναι η αληθινή αγάπη...

Γράφει ο Τριστάνος Η εύκολη λύση ήμουνα, η αστείρευτη καβάντζα. Όποτε με χρειαζόσουν ήμουν εκεί, ελπίζοντας ότι το ενδιαφέρον σου θα είναι αληθινό αυτή τη φορά και όχι επειδή δεν έβρισκες κάποιον άλλον πιο εύκαιρο. Οπότε ήθελες αγκαλιές και χαμόγελα ήξερες πο...

Γράφει ο Τριστάνος Μου είχες πει πως "όποιος αγαπά - μένει" και εγώ πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις να στο αποδείξω.Μάτωσα βραδιά ολόκληρα - με τα χέρια μου να αυλακώνουν το κορμί μου - για να μην ουρλιάξω και να αντέξω.Κρυφά σκούπιζα τα δάκρυα μου, για να μη...

Γράφει η Ιωάννα Ντρε Κουράστηκα να το παίζω χαρούμενη και άνετη μαζί σου.Κουράστηκα να το παίζω ερωτευμένη κι ευτυχισμένη.Κουράστηκα να το παίζω ότι δε ξέρω τίποτα ενώ τα ξέρω όλα. Τα ψέματα αργά ή γρήγορα βγαίνουν στην επιφάνεια. Λάμπουν στο φως. Αρκεί να πα...

Γράφει η Κορίνα Παπαδοπούλου Πόνεσα πολύ. Έκλαψα, χτυπήθηκα, έφτασα πάτο. Ο πόνος ήταν τόσο δυνατός που τον ένιωθα να μου καίει το κορμί. Με κατέστρεψες. Ένα μονάχα θα ήθελα, εκδίκηση. Όχι, μη φοβάσαι, δεν θα σου κάνω κακό, πώς θα μπορούσα άλλωστε; Η εκδίκηση...

Γράφει η Κατερίνα Χατζηβασιλείου Συνήθισα τη μοναξιά μου.Την αγάπησα.Τώρα πια δε σε αναζητώ.Έφυγες όταν χρειάστηκα ένα χέρι να πιαστώ.Έφυγες ενώ σου φώναζα "θα σε περιμένω".Αλήθεια..Σε περίμενα..Χρόνια σε περίμενα!Ερχόσουν για λίγο και πάλι έφευγες.Το ξέρω πω...