Loading posts...
Μωρέ τι κρίμα που η ζωή δεν είναι ένα παραμύθι! Τι κρίμα που δεν έχουμε ότι θέλουμε, τι κρίμα που κάποτε νιώθουμε πως δεν έχουμε τίποτα απ' αυτά που θέλουμε. Ε ναι. Κρίμα δεν είναι που η ζωή δεν είναι γεμάτη πρίγκιπες και πριγκίπισσες ; Κρίμα το ξέρω! Για δ...
Continue reading
Γράφει η Δήμητρα Διακάκη Κάποιος μου είπε ότι τα μεθυσμένα λόγια πρέπει πάντα να τα πιστεύω.. Μόνο αλήθειες θα μου πουν. Μεγάλες αλήθειες που ένα νηφάλιο μυαλό δεν θα άφηνε να βγουν προς τα έξω. Γιατί αυτό κάνει το αλκοόλ. Σου θολώνει το μυαλό, τόσο ώστε να...
Continue reading
Γράφει η Ελένη Τσακίρη Λένε πως δεν υπάρχει πιο ψυχρό θέαμα από το βλέμμα μιας γυναίκας, που κοιτά τον άντρα που την έχει απογοητεύσει. Ίσως να 'ναι έτσι. Ίσως τελικά η ψυχρότητα αυτή σηματοδοτεί και το οριστικό φινάλε . Μέχρι τότε υπάρχει η αμυδρή ελπί...
Continue reading
Γράφει η NO*RL*IZ Πάλι άρχισα να μιλάω μόνη μου. Εγώ και η άλλη μέσα στο κεφάλι μου. Της μιλάω, με ακούει, μου απαντά. Η σχέση μας κρατάει χρόνια τώρα. Συχνά πυκνά τη στέλνω στις διακοπές που δεν προλαβαίνω να πάω εγώ, αλλά μ’αγαπάει πολύ και πάντα επιστρέφ...
Continue reading
Πραγματικά αν δεν έχεις κάτι όμορφο, ουσιώδες και σπουδαίο να πεις και να κάνεις σταμάτα να ενοχλείς την συνύπαρξη του έρωτα και της αγάπης. Είναι καθαρά και αγνά συναισθήματα, υπερβολικά ισχυρά αλλά ταυτόχρονα και πολύ ευαίσθητα, για να μολύνονται από αόρι...
Continue reading
Γράφει η Μαρία Κοψίδα Μην προσπαθείς άδικα να μ' αγαπήσεις.. Δεν θα τα καταφέρεις, και αν τα καταφέρεις και αντέξεις την αγάπη αυτή καθ' αυτή δεν θα μ' αγαπήσεις όπως έχω ανάγκη. Θα μπορέσεις; Όταν θα μπερδεύομαι και δεν θα ξέρω τι μονοπάτι να διαλ...
Continue reading
Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Μια βαθιά ανάσα και θα το πω. Σήμερα θα μιλήσω. Μια βαθιά ανάσα και όλα θα είναι παρελθόν. Σήμερα θα λήξουν όλα εδώ. Μια βαθιά ανάσα και πλέον τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Σήμερα θα φύγω μακριά. Ένα βήμα μπροστά και είμαι σχεδόν...
Continue reading
Γράφει η Δήμητρα Γιαννοπούλου Θυμάσαι - αλήθεια - εκείνη την ηλιόλουστη ημέρα, κάπου στα μέσα Ιουλίου, που κάναμε κοπάνα απ' τις δουλειές μας, ανεβήκαμε στη μηχανή και πήγαμε,αυτή τη βόλτα στη θάλασσα, που επί μήνες σχεδιάζαμε; Ή εκείνο το Σαββατόβραδο, λί...
Continue reading
Τα χέρια μου τυλίγω γύρω απ'το κορμί μου. Το άρωμά σου προσπαθώντας να φυλακίσω πάνω μου, παλεύω με τη συνήθεια του χρόνου να εξατμίζει και να σβήνει αναμνήσεις. Σφίγγω πάνω μου γερά το ολόγραμμά σου, την σκέψη του κορμιού σου, έτσι όπως δενότανε όλη νύχτα μαζ...
Continue reading
Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Το έχεις πάθει ποτέ αυτό; Αυτό που όπου και αν πας, όπου και αν βρεθείς, βλέπεις μπροστά σου το πρόσωπό του. Δεν το είχα νιώσει μέχρι πρότινος. Δεν ήξερα την αίσθηση του και ας μου το είχαν διηγηθεί. Πάντα έβγαζα ένα μεγάλο ου...
Continue reading