Love and Love

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου  Πόσο διαφορετικοί γίνονται οι άνθρωποι όταν δε σε νοιάζει πια γι’ αυτούς. Και έρχεται κάποτε η ώρα που απλά δε σε νοιάζει. Δεν σε νοιάζει για το ψέμα που έφαγες. Δεν σε νοιάζει για τις στιγμές που φύγανε. Δεν σε νοιάζει γι' αυτά που α...

Γράφει η Αναστασία Κοζίμπα Είναι κάποιες φορές που θέλεις να ξεχάσεις , είναι κάποιες φορές που με πείσμα προσπαθείς να προχωρήσεις. Ένα βήμα μπροστά νομίζεις πόσα άραγε πίσω και όσο το πολεμάς στάσιμη η ψυχή σου μένει. Θέλεις να ξεφύγεις από αυτό που σε πόνε...

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Η αγάπη γεννιέται από τα βάθη της ψυχής μας, από τα έγκατα του κορμιού μας, από τη κάθε σπιθαμή του σώματος μας. Είναι έμφυτη, υπάρχει μέσα μας, γύρω μας, δίπλα μας και μας ακολουθεί από τη πρώτη μέρα που ανοίγουμε τα μάτια μας και ...

Γράφει η Γεώρα Όλοι μας είμαστε πιόνια της μνήμης. Ηθελημένα θύματα του μυαλού μας. Δεν ξέρω πως, αλλά συνήθως κυριαρχούν οι λίγο πιο άσχημες μνήμες. Οι ρημάδες παίζουν σε επανάληψη ακόμα και ξεθωριασμένες. Ακόμα και θολές, αποσπασματικά με πείσμα θα δηλώσουν...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου  Δεν είχα μάθει ν' ανοίγομαι εύκολα. Πάντα ήθελα το χρόνο μου με τους ανθρώπους, χρόνο να τους γνωρίσω, να τους καταλάβω, να τους αισθανθώ. Πάντα μου έπαιρνε καιρό ν' ανοίξω την ψυχή μου, να εμπιστευτώ. Πάντα αργά κι επιφυλακτικά, ...

Γράφει η Πράξια Αρέστη Όσο μεγαλώνουμε, τόσο πιο πολύ αναζητάμε την ασφάλεια μιας σχέσης και τη συντροφικότητα. Τόσο πιο πολύ ψάχνουμε την ποιότητα, την ουσία και την σταθερότητα στους ανθρώπους. Τόσο πιο πολύ θέλουμε να κλειστούμε στο σπίτι κάτω από μια κουβ...

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου  Πάντα σε νιώθω, πάντα θα σε νιώθω.Το ξέρω, το ξέρω αγάπη μου πως κουράστηκες, πως θέλεις να φύγεις από όλα και από όλους, πως θέλεις να έρθει εκείνη η ώρα που θα ανοίξεις τα φτερά σου και θα πετάξεις γιατί πάντα ήσουν ελεύθερος ...