Γράφει η Σπυριδούλα Σγουρού
Πρόσφατα διάβασα μια φράση που έλεγε πως μόνο ο έρωτας δεν φτάνει, για να κρατηθεί μια σχέση. Πόση αλήθεια έκρυβαν αυτά τα λόγια. Η δύναμη των λέξεων πανίσχυρη, σε κάνει να συνειδητοποιήσεις αλήθειες που πολλές φορές δεν θες να δεις.
Τι είναι ο έρωτας λοιπόν;
Εξουσιαστικός, έρχεται σαν ανεμοστρόβιλος που στο πέρασμά του , άλλες φορές σε τραβάει μέσα του και σε ανυψώνει στον ουρανό, κι άλλες σε ξεβράζει στην πόρτα της κόλασης. Στο στομάχι σου στην αρχή, χορεύουν πεταλούδες, η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή, κι εσύ μεθάς.
Τα πόδια σου τρέμουν όταν αντικρύζεις το πρόσωπο που παίρνει τη μορφή του. Σταματάς να σκέφτεσαι και αφήνεσαι.
Μα είναι επίσης και ιδιοτελής. Κουβαλάει μαζί του κτητικότητα, ζήλεια, εγωισμό, συμπεριφορές που τσαλακώνουν την ταυτότητα του άλλου και τον πληγώνουν. Σε πολλές περιπτώσεις δε, αδυνατείς να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου, σε τρελαίνει.
Ο χαρακτήρας σου αλλάζει κι εσύ δεν το βλέπεις καν.
Μπορεί να κάνεις πράγματα που σε καμία των περιπτώσεων δεν θα σκεφτόσουν ποτέ. Η εκδικητικότητα είναι κι αυτή μέρος του . Η σχέση λοιπόν για να ανθίσει, χρειάζεται και άλλα, αυτή τη φορά ανιδιοτελή συναισθήματα.
Έτσι όπως το λουλούδι χρειάζεται φροντίδα, νερό και ήλιο ας πούμε για να μεγαλώσει, κι εδώ χρειάζεται αγάπη. Ο έρωτας μπορεί να έρθει να πληγώσει και να φύγει, χωρίς να ρίξει δεύτερη ματιά πίσω του. Τότε μένεις μόνος, εσύ και οι πληγές σου.
Μόνος/η, απλά επειδή έρωτας ήταν και πέρασε.
Η αγάπη όμως δεν είναι έτσι. Είναι υπομονετική, σκύβει πάνω σου να περιποιηθεί τις πληγές σου, ακόμα κι αν προκλήθηκαν από άλλον. Δεν διεκδικεί, δεν περιμένει να γίνεις κάτι που δεν είσαι. Σεβεται το παρελθόν σου και δεν κρίνει. Απλά είναι εκεί, να σου απλώσει το χέρι και να σε βοηθήσει να σηκωθείς.
Έχει αξιοπρέπεια και σε αποδέχεται όπως είσαι. Για αυτό που είσαι! Κι αν κάποτε αγάπησες πραγματικά, ενώ ο άλλος απλώς σε ερωτεύτηκε, ξέρει πως όταν αγαπάς είναι για πάντα. Δεν θα ζηλέψει για αυτό, όχι δεν έχει χώρο για τέτοια συναισθήματα, γνωρίζει πως στο όνομά της δεν ξεχνάς τους ανθρώπους που ήταν κομμάτι σου.
Συγχωρεί και σε αυτήν θα βρεις πολλές αρετές. Θα γίνει το αυτί που θα σ’ακούσει όταν έχεις ανάγκη να μιλήσεις, η αγκαλιά που θα σε κλείσει μέσα της, η παρηγοριά όταν πονάς. Και έτσι θα φωτιστεί ο κόσμος σου, γιατί έχει την δύναμη να μας κάνει καλύτερους.
Η αγάπη λοιπόν, γιατρεύει. Κι αν την συναντήσετε κάπου θα το καταλάβετε αφού όταν της δείξετε τα τραύματά σας, θα σκύψει και θα τα ακουμπήσει. Παράσημα θα πει πως είναι και πως όλοι κουβαλάμε τα δικά μας. Αυτήν την αγάπη μην την αφήσετε να φύγει.
Θεωρήστε τους εαυτούς σας τυχερούς και μην ξεχνάτε να την ποτίζετε. Με το πέρασμα του χρόνου, θα γιγαντώνεται και η ψυχή σας θα γλυκάνει. Το χαμόγελο θα είναι εκεί στις καλές και στις δύσκολες στιγμές. Κι εσείς θα θαυμάζεται τη δύναμη της αγάπης, που δεν περιμένει ανταλλάγματα, μόνο δίνει απλόχερα. Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι, που το όνομά τους είναι αγάπη.
Αφιερωμένο στον άντρα μου που με στηρίζει και με αποδέχεται πάντα. Στον φύλακα άγγελό μου!