Loading posts...
Εκείνοι οι άνθρωποι, που περνάνε από τη ζωή σου και σου χαράζουν το δρόμο

Εκείνοι οι άνθρωποι, που περνάνε από τη ζωή σου και σου χαράζουν το δρόμο

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Κάπως έτσι ξεκινήσαμε και εμείς. Μου είπες ότι θα ερχόσουν μέχρι την άκρη του βράχου. Μου είπες ότι δεν σε ένοιαζε το ύψος, ούτε το σκοτάδι. Ότι όσοι ξεκινούν μαζί και φτάνουν μακριά χέρι χέρι, ξυπόλυτοι και ματωμένοι, βρίσκουν τα ...
Φιλία, είναι το δούναι, χωρίς να σε νοιάζει το λαβείν..

Φιλία, είναι το δούναι, χωρίς να σε νοιάζει το λαβείν..

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Περπάτησα στο δρόμο σου και ακόμα σιγοτραγουδώ. Μου άνοιξες την αγκαλιά σου για να καταλάβω ότι η αγάπη δεν έχει λογική! Η αγάπη κινεί βουνά, στερεύει θάλασσες και αλλάζει χρώμα στον ουρανό. Η αγάπη είναι ανιδιοτελής! Δεν δίνω για να...
Εμάς, αγάπη μου, οι ψυχές μας, περιπλανιόνται μαζί! 

Εμάς, αγάπη μου, οι ψυχές μας, περιπλανιόνται μαζί! 

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Ο φράχτης μου, έγινε με πόνο και δάκρυα, αλλά και με πολλή αγάπη. Δεν έβαλα υλικά από ξύλο ή σίδερο στην περίφραξη. Στην πόρτα, δεν μπήκε κλειδαριά. Την είχα πάντα ανοιχτή για όλους. Δεν με ένοιαζε ποιος έμπαινε, ποιος έβγαινε κ...
Καληνύχτα, κάπου θα βρεθούμε πάλι εμείς οι δυο!

Καληνύχτα, κάπου θα βρεθούμε πάλι εμείς οι δυο!

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, πριν κλείσω τα μάτια, η ίδια σκέψη τριγυρνάει στο μυαλό μου και με βασανίζει. Γιατί; Ξέρεις, από αυτά τα "γιατί" που σε κατασπαράζουν και προκαλούν ρίγος στο σώμα σου. Γιατί δεν ήρθες ποτέ όταν σε ήθελα;...
Πήγαινε λίγο πιο εκεί, πατάς τα όνειρά μου! 

Πήγαινε λίγο πιο εκεί, πατάς τα όνειρά μου! 

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Πήγαινε λίγο πιο εκεί, πατάς τα όνειρά μου! Κι αν σε άφησα να μπεις, να ρίξεις μια ματιά κλεφτή, σε ό,τι ποθεί η καρδιά μου, κι αν σου επέτρεψα για λίγο να δεις τα χρώματα του μυαλού μου, κι αν σου έδωσα χώρο στην ψυχή μου και μια μι...
Βάλε εσύ το τέλος, βάλε εσύ και την τελεία..

Βάλε εσύ το τέλος, βάλε εσύ και την τελεία..

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Να σου πω μια ιστορία; Θα είναι σύντομη.. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, ούτε και να σε φοβίσω. Δεν θέλω αν σου μπερδέψω το μυαλό, ούτε να σου ανακατέψω τη ζωή. Φοβάμαι να σου πω την αλήθεια. Φοβάμαι ότι θα τρομάξεις αν δεις την αλή...
Ό,τι κι αν επιλέξεις, φρόντισε να μην χάσεις την αξιοπρέπειά σου.

Ό,τι κι αν επιλέξεις, φρόντισε να μην χάσεις την αξιοπρέπειά σου.

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Λένε πως η αξιοπρέπεια, σπανίζεις στις μέρες μας. Πόσο θα ήθελα αυτό να μην ήταν αλήθεια. Νιώθω να είμαι από τους τελευταίους που πιστεύουν ότι είναι κάπου καλά κρυμμένη, και φοβάται να βγει. Καραδοκεί πίσω από δέντρα, μέσα σε σπη...
Επιλέγω να είμαι εδώ. Θέλω να είσαι εδώ. 

Επιλέγω να είμαι εδώ. Θέλω να είσαι εδώ. 

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Τα πάντα είναι θέμα οπτικής γωνίας. Πώς βλέπει ο καθένας μας την γωνία που τον ευχαριστεί. Πώς αφουγκράζεται την γωνία που τον βολεύει ή πώς αισθάνεται κάθε φορά που αλλάζει η ματιά του, από εκεί που κοίταγε.. Πόσες φορές αλλάξα...
Τους ανθρώπους που αγαπάς, τους θες να είναι καλά, όπου και να είναι!

Τους ανθρώπους που αγαπάς, τους θες να είναι καλά, όπου και να είναι!

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Θυμάμαι εκείνη την ημέρα που μου είπες ότι θες να φύγεις. Δε ξεχνάω ούτε λεπτό, ούτε δευτερόλεπτο. Πάγωσε ο χρόνος, μαρμάρωσε η ψυχή μου. Τι και αν δεν σε άφησε ο εγωισμός σου να δεις καθαρά, να ζυγίσεις τις επιπτώσεις που θα έχει ...
Αγαπά δυνατά, η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Αγαπά δυνατά, η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Πόσα κουτάκια έφτιαξες τόσα χρόνια για να αποφύγεις την αγάπη, για να προσπεράσεις το νοιάξιμο; Το κουτάκι των αναμνήσεων. Φαντάζομαι εκεί μέσα έκλεισες όλες τις καλές στιγμές που πέρασες και δεν άφησες να σε στιγματίσουν. Κάθε καλ...