Μπήκες, με σάρωσες και δεν πρόλαβα ούτε να σε νιώσω
Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου.
Ούτε που πρόλαβα να καταλάβω.
Ξαφνικά ήρθες γεμάτος όρκους και υποσχέσεις πείθοντας με ότι υπάρχει το ιδανικό αυτό που λίγο αν το σπρώξουμε θα φτάσει τη τελειότητα, ο έρωτας που δε θα φύγει και τα πυροτεχνήματα που δε θα σβήσο...