Tagged as: αδιεξοδο

Γράφει η Αργυρώ Αμπατζίδου. Έλα.. πάρε με μακριά! Πρέπει να φύγω από το σκοτάδι. Αντίκρυσα το φως πριν λίγο, εκεί.. βαθιά στο τέλος του τούνελ μου. Μα, γιατί ακόμα είμαι στο σκοτάδι; Προχωρώ, βαδίζω σιγά, σου κρατώ το χέρι, σε νιώθω. Σε νιώθω όλο και περισσότ...

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Είναι χειμώνας, κι έχω επιστρέψει εκεί όπου άρχισαν όλα. Κάθομαι στην καφετέρια και το τηλέφωνο χτυπάει, μου λες "έλα έξω, θέλω να σε δω". Κλείνω τα μάτια κι αρχίζω να σκέφτομαι. Την αρχή μας! Πως με κυνήγησες, πως με διεκδίκησες, ...

Γράφει η Θεανώ Διολή. Αν δεν βοηθήσω εγώ τον εαυτό μου να βγεί από το αδιέξοδο κανείς δεν πρόκειται να με βοηθήσει.  Φυσικά και η κολλητή μου θα είναι εκεί να με στηρίξει. Έτσι κι αλλιώς θα είναι το μόνο τηλέφωνο που θα θέλω να κάνω και το μόνο πρόσωπο που θ...

Γράφει η Αριάδνη Αρβανίτη. Πέρασε καιρός από τότε που χωρίσαμε. Σχεδόν ένας χρόνος. Τι θέλεις; Τι θέλεις, λοιπόν, κι εμφανίζεσαι ξανά στην ζωή μου; Ξέμεινες από εφήμερες σχέσεις και είπες να γυρίσεις στην σταθερή καβάντζα σου; Τι ζητάς από εμένα πια;...

Γράφει ο Άγγελος Μοναχικός. Πόσο μου αρέσει να κάνω τον ανίδεο. Να με βλέπουν όλοι στην άγνοια κι εγώ να τους περιμένω στην έξοδο κάνοντας τσιγάρο. Μπορώ να κάνω πολλα ίσως όμως να μην κάνω και τίποτα. Είναι όμορφο να ονειροπουλουν μέσα στην ζωή μου και να...