Loading posts...
Γίναμε τόσα πολλά για τους άλλους..

Γίναμε τόσα πολλά για τους άλλους..

Γράφει η Δώρα Βλαχοπούλου  Οτιδήποτε σε σου προκαλεί συχνά έμπνευση, χαμόγελο, οργασμό καλύτερα να το αφήσεις να φύγει.Ίσως να μην ακούγεται τόσο ηθικό, αλλά είναι τόσο ανήθικο να μαστιγώνουν τα θέλω σου.Γιατί γίναμε τόσα πολλά για τους άλλους, και ακόμα ψάχν...
Στην εποχή των άκρων, δεν μπορείς να διαχωρίσεις το συναίσθημα από τη λογική

Στην εποχή των άκρων, δεν μπορείς να διαχωρίσεις το συναίσθημα από τη λογική

'Ενα ερώτημα που με βασάνιζε από παιδί - και όσο μεγαλώνω με απασχολεί όλο και πιο έντονα - είναι το ποια θα ήταν η καλύτερη δυνατή αναλογία χρήσης του μυαλού και του συναισθήματος στην διαδικασία λήψης μιας απόφασης άλλα και στον τρόπο ζωή μας γενικότερα. ...
Εγώ, τις αλήθειες μου θα στις πω με ψίθυρους

Εγώ, τις αλήθειες μου θα στις πω με ψίθυρους

Γράφει η Luna Punk  Καμιά φορά αφήνω το σύμπαν ολάκερο για να χαθώ στην αγκαλιά ενός ψιθύρου.Αν δεν μπορέσεις ν'αφουγκραστείς τη σιωπή δεν θα μπορέσεις ποτέ να νιώσεις το μεγαλείο που κρύβει μέσα του ένας ψίθυρος. Μονάχα εκεί...κάτω απ'τα σεντόνια, κολλη...
Εγώ που λες βαρέθηκα τα ψέματα κι ήρθε η ώρα να μ’αγαπήσω!

Εγώ που λες βαρέθηκα τα ψέματα κι ήρθε η ώρα να μ’αγαπήσω!

Γράφει η Zoe Diam Πάντα μιλούσα με στιγμές. Ποτέ δεν τις χάριζα με το σταγονόμετρο. Τις ζούσα, τις τραβούσα, τις ξεχείλωνα. Γέμιζα από εικόνες, χαμογελούσα στον άγνωστο. Έκανα κέφι να διασκεδάζω εσένα, εμένα. Δεν μου στέρησα αγκαλιές. Τις χάριζα κι αυτέ...
Συγχώρα με, δεν μένω άλλο πια και συγχώρεσε τον εαυτό σου που είσαι τόσο λίγος

Συγχώρα με, δεν μένω άλλο πια και συγχώρεσε τον εαυτό σου που είσαι τόσο λίγος

Γράφει η Luna Punk Σου γράφω με απόλυτη βεβαιότητα πως σε αφήνω πίσω μου πιά να ξεθωριάσεις...να ξεθωριάζεις μέρα με τη μέρα όλο και πιό πολύ, μέχρι να σβήσεις τελείως απ'το μυαλό μου και να υπάρχεις μονάχα σαν παλιά ανάμνηση. Απ'αυτές, που όταν θα'χουν περά...
Στις γυναίκες δεν αρκούν τα αισθήματα, χρειάζονται και τις λέξεις!

Στις γυναίκες δεν αρκούν τα αισθήματα, χρειάζονται και τις λέξεις!

Γράφει η Φλώρα Σπανού Είμαι γυναίκα και ως γυναίκα δεν αρκούμαι στο  απλά να «ξέρω» αλλά θέλω και να ακούω τις λέξεις να βγαίνουν από τα χείλη σου. Θέλω να τις ακούω να με μεθάνε, να με γεμίζουν, να  με αγγίζουν, να με λυτρώνουν, να με βασανίζουν. Κάποιο...
Μην κρύβεις τα αισθήματα πίσω από τους φόβους σου!

Μην κρύβεις τα αισθήματα πίσω από τους φόβους σου!

Γράφει η Βάγια Τοπάλη Άνθρωποι με επιτηδευμένα συναισθήματα, καταπιεσμένα θέλω, ενοχικά πρέπει. Άνθρωποι αβέβαιοι των συναισθημάτων τους και ανίκανοι εκδήλωσής τους, φοβισμένοι να εξωτερικεύσουν τον πόθο, τη συμπάθεια, την καύλα, την αγάπη, θαρρείς και τα ν...
Αυτό που νιώθεις μέσα σου, θα είναι πάντα το εμπόδιο σου..

Αυτό που νιώθεις μέσα σου, θα είναι πάντα το εμπόδιο σου..

Γράφει η Φλώρα Σπανού. Αρκετές είναι οι φορές εκείνες που αισθανόμαστε μειονεκτικά απέναντι στους άλλους. Κι αυτό συμβαίνει διότι πιστεύουμε πως είμαστε λίγοι σε σχέση με εκείνους. Νομίζουμε πως εκείνοι αξίζουν περισσότερο από εμάς. Διότι συγκρίνουμε τη ζωή ...
Μην μπερδεύεις τα αισθήματα με τις καβάντζες

Μην μπερδεύεις τα αισθήματα με τις καβάντζες

Γράφει η Ελεονόρα Κοκκίνη Δεν είναι μόνο οι μεγάλοι έρωτες και οι αληθινές αγάπες που προσπαθούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους από την αρχή, αλλά και τα μεγάλα, καθαρά σεξουαλικά, πάθη. Τον άνθρωπο που θα παίξει κάποιο ρόλο στη ζωή σου, τις περισσό...
Κική Δημουλά: Όχι, δεν είμαι λυπημένη…

Κική Δημουλά: Όχι, δεν είμαι λυπημένη…

Περπατώ και νυχτώνει. Αποφασίζω και νυχτώνει. Όχι δεν είμαι λυπημένη. Υπήρξα περίεργη και μελετηρή. Ξέρω απ’ όλα. Λίγο απ’ όλα. Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε. Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδα...