Tagged as: ανάσα

Γράφει η Έλενα Καρανικολού Μια χούφτα άμμο, λίγο άνεμο στα μάτια, κύμα στα μάτια του και φιλιά τρικυμίες. Λίγο ουρανό κι ένα κομμάτι γης, να σταθούμε για λίγο να αγκαλιάστουμε και να σου δείχνω ένα σύννεφο. Μας ανήκει μόνο ο εαυτός μας κι αυτό που γινόμαστε...

Γράφει ο Παναγιώτης Καπτζιλής. Μακάρι αυτό το «κλικ« να ήταν απλά ένας διακόπτης, που όπως άναψε να μπορεί να σβήσει, αλλά φαντάζει αδύνατον. Γιατί αν σου συμβεί, πράγμα σπάνιο, είναι σαν μια όμορφη φλόγα που σου ζεσταίνει την καρδιά και δε θες να τη σβήσεις,...

Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου. Ποιος νομίζεις πως είσαι; Από που αντλείς όλη αυτή τη σιγουριά και φέρεσαι αλόγιστα; Πατάς και χοροπηδάς πάνω στα συναισθήματα μου, οι ανάσες μου λιγοστεύουν, εσύ μου παίρνεις τον αέρα για τα δικά σου παιχνίδια και εγώ τον μοιράζ...