Loading posts...
Εμείς το παραμύθι μας, το ζούμε “μαζί” και “για πάντα”..

Εμείς το παραμύθι μας, το ζούμε “μαζί” και “για πάντα”..

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου. Πες μου ένα παραμύθι, σαν αυτά που διαβάζαμε τα Χριστούγεννα κάτω απ’το δέντρο. Αυτό που μύριζε κανέλα απ’τα μελομακάρονα μες στο σπίτι, πασπαλισμένο με μπόλικη άχνη απ’τους κουραμπιέδες για να είναι γλυκό στην άκρη της ψυχή μας. Πες ...
Κι αν ακόμα δεν το κατάλαβες, είμαστε οι επιλογές μας..

Κι αν ακόμα δεν το κατάλαβες, είμαστε οι επιλογές μας..

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου. “Εσύ για πόσα τίποτα, έκανες τα πάντα;” Αυτό κυκλοφορεί πολύ στο διαδίκτυο και έχει και σουξέ λέμε. Άρα όσοι το πιστεύουν αυτό, κι αυτοί ένα τίποτα είναι! Συνέλθετε λίγο, εμείς επιλέγουμε τα πάντα, ακόμα κι αυτά τα τίποτα. Κι αν επέλε...
Κανείς δεν προδίδει κανέναν αν δεν του το επιτρέψεις.

Κανείς δεν προδίδει κανέναν αν δεν του το επιτρέψεις.

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου. Φοριέται πολύ τον τελευταίο καιρό η λέξη προδοσία. Το θέμα είναι ποιος πρόδωσε ποιον!Εκείνος/η εσένα ή εσύ τον εαυτό σου; Κανείς δεν προδίδει κανέναν αν δεν του το επιτρέψεις. Ίσως σου πάρει χρόνια να το καταλάβεις και ίσως ποτέ δεν αν...
Η αδιαφορία σου μου έμαθε, πως η ζωή είναι ωραία μακριά σου

Η αδιαφορία σου μου έμαθε, πως η ζωή είναι ωραία μακριά σου

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου. Έφυγα κι αυτήν την φορά το ταξίδι μου θα είναι διαφορετικό. Θα έχει το κόκκινο της ψυχής μου και την μοναξιά του πόνου μου. Την αδυναμία και την δύναμη της αγάπης μου. Συγγνώμη, που είμαι αυτή που είμαι. Συγγνώμη, που δεν είμαι άλλη....
Κι αν δε μπορώ να δαμάσω τον πόθο μου για σένα, θα καλπάζω άγρια μαζί του

Κι αν δε μπορώ να δαμάσω τον πόθο μου για σένα, θα καλπάζω άγρια μαζί του

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου. Δεν μπόρεσα ποτέ μου να τιθασεύσω τα συναισθήματά μου. Είναι τόσο άγρια μερικές φορές που μόνο με άγρια άλογα τα παρομοιάζω. Ξεχύνονται μέσα μου κάθε φορά και με παρασέρνουν σε ατέλειωτα ταξίδια μαζί σου Δεν έχω άλλωστε παράπονο, γιατ...
Μυρίζει πάλι γιασεμί κι εγώ δεν χορταίνω να σ’αγαπώ!

Μυρίζει πάλι γιασεμί κι εγώ δεν χορταίνω να σ’αγαπώ!

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου. Σ’έναν απόηχο έζησα, διωγμένη από εμένα κι απ’αυτούς που αγάπησα. Η φωνή μου δεν σταμάτησε ποτέ, δεν λογάριασε, δεν φοβήθηκε τίποτα. Σαν ήχος από μακριά κορωμένος. Μην μιλήσεις, ό,τι πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. Μην μιλήσεις,...