Tagged as: ανεμόεσσα σκέψη

Γράφει η Ελένη Αράπη. Τόσα χρόνια που ζω και ονειρεύομαι, που αγαπώ και αγαπιέμαι, που πέφτω κάτω και τσακίζομαι, ξέρεις τι έμαθα; Έμαθα επιτέλους να λέω ΟΧΙ. Να ορθώνω το μεγάλο Οχι, που αν και δεν είμαι σίγουρη αν ειναι το ορθό, είναι αυτό που μου επιτάσσε...

Γράφει η Ελένη Αράπη. O μόνος τρόπος για να σώσεις τον Έρωτα… το μούδιασμα της πρώτης ματιάς, τότε που τον κοιτούσες με τη θρασύτητα ενός μικρού παιδιού και ο ήλιος υποκλίθηκε στις σπίθες της νύχτας. Ο μόνος για να σώσεις την ανατριχίλα του πρώτου αγγίγματος...

Γράφει η Ελένη Αράπη. Βρυχηθμοί, κορναρίσματα, εξατμίσεις, καυσαέρια, ασφυξία. Τρέχει γρήγορα να προλάβει, στάσιμη έξω απ'το Καραϊσκάκη. Δέκα λεπτά ακόμα, το ρολόι να τρέχει σαν φερράρι και αυτή να στέκει στάσιμη να μετρά τα δευτερόλεπτα. Πάλι θα αργήσει, ...