Loading posts...
Διάλεξε μία μέρα που θα είναι μόνο δική μας και έλα να τη ζήσουμε!

Διάλεξε μία μέρα που θα είναι μόνο δική μας και έλα να τη ζήσουμε!

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου  Βλέπεις γύρω σου τι γίνεται έτσι δεν είναι; Γκρίνια άγονη σε επανάληψη όχι άδικα δυστυχώς...Και μούτρα κατεβασμένα με ματιά θολή που πουθενά δεν εστιάζει.Και μέρες πανομοιότυπες που αναπαράγονται σε ένα 24ωρο που πολλές φορές ...
Το ωραιότερο ταξίδι, το χρωστάς στον εαυτό σου!

Το ωραιότερο ταξίδι, το χρωστάς στον εαυτό σου!

Γράφει η Κέλλυ Μπόζα Η ακοή μου εστιάζει μόνο στον ήχο από τα ροδάκια της βαλίτσας που γρατζουνούν το έδαφος. Τα βήματα γρήγορα. Στο χέρι μου το διαβατήριο και ένα εισιτήριο. Η ψυχή μου βιάζεται, καθώς το αεροπλάνο ξεκολλά από τη γη και αρχίζουν όλα να μ...
H στιγμή σου κρατάει, όσο μια ανάσα..

H στιγμή σου κρατάει, όσο μια ανάσα..

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Ώρα 11 το πρωί, η αίθουσα είναι σχετικά άδεια και η καθηγήτρια μιλάει, την βλέπω να κουνάει το στόμα της και να αλλάζει τις διαφάνειες στον υπολογιστή, αλλά δεν την ακούω, βρίσκομαι αλλού. Βρίσκομαι μακριά από αίθουσες, υπολογιστές...
Είναι να το χεις μέσα σου το φευγιό μάτια μου

Είναι να το χεις μέσα σου το φευγιό μάτια μου

Γράφει η Αγάπη Μποστανίτη Τάσεις φυγής; Είναι δυνατόν να έχεις τάσεις φυγής; Και αν ναι, γιατί; Από τι τρέχουμε να ξεφύγουμε; Ή, που στο καλό πηγαίνω; Πουθενά δεν πηγαίνεις, μην αγχώνεσαι. Είναι στον άνθρωπο το ταξίδι, στο γονίδιο του. Όλοι κρύβουν μέσα ...