Μια αγάπη, που αξίζει να τη μιμηθείς..
Γράφει ο Βασίλης Αβραμίδης
Δύο κούνιες ξανά κενές και δύο σώματα παραπέρα να τις κοιτάζουν με λαχτάρα που κουνιούνται πέρα δώθε σαν φτερά που τις έπαιρνε ο αέρας. Μόλις είχαν σηκωθεί από δαύτες και τώρα αγκαλιά σε ένα παγκάκι για δύο, μιλούν για πράγματα πο...