Βογιακέλης Γιάννης Archives

Τα παιχνίδια με τις καβάτζες, πληγώνουν.

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Εξαφανίστηκες πάλι. Ναι, ξέρω, ήρθε το κυρίως πρόσωπο.Εκείνου δεν θέλεις να του δίνεις δικαιώματα, οπότε μπαίνω εγώ στη σίγαση χωρίς προειδοποίηση ώσπου να βρεθεί η κατάλληλη δικαιολογία να κουμπώσει μετά τα “χίλια συγγνώμη” σου. Ε...

Δύσκολη η ελευθερία· δεν έχει όρους.

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Είναι ατσάλινες οι ράβδοι της φυλακής, μα η ελευθερία, ήλιος κι ουρανός του εμείς. Μια που θα την επιθυμήσεις κι αμέσως αυτή ζεματάει όλα τα όρια, τα σύνορα, τους φραγμούς για να γεννηθεί. Πυρακτωμένα ατσάλια, λάμπουν φωτιά κι απόσ...

Και η σκιά, από το φως γεννιέται!

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Και κάπου εκεί, ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, ορίζομαι. Κάπου εκεί, στη μέση, σαν νόμισμα που φωτίζεται η μία μεριά του κι η άλλη σκοτεινή, με μια σκιά που προδίδει τα όρια της αγκαλιάς του φωτός.Όσο πιο ψηλός γίνομαι ν’αγκαλιάσω...

Θέλω τον πρώτο ρόλο που μου αξίζει!

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης. Δεν είμαι άνθρωπος εγώ, είμ’αντικείμενο, των αναγκών σου πάντα δέσμιο προσκείμενο. Ένας σκλάβος δίχως βούληση στην όψη σου, θυσιασμένο μάρμαρο στην κόψη σου.Για να σε βολέψω, σχήμα αλλάζω, καρέκλα γίνομαι για να σε ξεκουράζω και τ...

Αξίζει να τα κάψεις όλα, για μια φορά!

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Ήθελε να της πει τόσα κι έψαχνε τον τρόπο μέρες τώρα. Λίγο από έρωτα, λίγο από φόβο, το άφηνε γι’ αργότερα μα αποφάσισε πως σήμερα, το “αργότερα” έγινε “τώρα”. Μια “καλησπέρα” μετά, ξεκίνησε έναν μικρό μονόλογο, αφού πρώτα παρακάλε...

Σ’ ερωτεύομαι ξανά από την αρχή και δεν το θέλω!

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Αν αυτή τη στιγμή είχα μία και μόνη ευχή, αυτή θα ήταν να σταματήσεις να μιλάς. Γιατί τα λόγια σου πιάνουν τη συχνότητα της ύπαρξής μου και συντονίζονται τα πάντα μέσα μου στις σκέψεις σου. Κάθε σου λέξη είναι λες και αντηχεί στο μ...

Δύσκολα θα ξαναδώσω την ψυχή μου σε τρύπια χέρια.

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Θά’πρεπε να μ’ευχαριστείς. Θά’πρεπε να είχες εκτιμήσει τις θυσίες που είχα κάνει για σένα και τα όσα σου πρόσφερα, τα όσα έγινες μαζί μου και εξακολουθείς να είσαι.Ήμουν μαζί σου από την πρώτη στιγμή.Από το πρώτο εκείνο φλογερό βρά...

Τουλάχιστον, ας με αποτελείωνες, αγάπη μου!

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Σε γνώρισα. Σε πλησίασα κι ας ήταν ανόητο.Με καλούσες σαν σειρήνα να αφήσω κάθε λογική πίσω μου και να έρθω κατά πάνω σου. Σε έφτασα και το αμέσως επόμενο πράγμα που έκανα, ήταν το να σκίσω την σάρκα μου. Εκεί, λίγο πιο πάνω από ...

Δεν σε άφησα να βολευτείς στο ψέμα σου.

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης ...τότε θα πάψεις να έχεις ανάγκη κι αυτά τα ανούσια ψέματά σου …Δεν άκουσες τίποτα, έτσι; Εντάξει λοιπόν, πάμε πάλι από την αρχή αλλά δώσε προσοχή αυτή τη φορά. Πριν με κοιτάξεις στα μάτια και ξεστομίσεις το οτιδήποτε, πριν τολμήσ...

Εσύ με ακύρωσες, κι εγώ τα βρόντηξα κι έφυγα..

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Ήμουν σύννεφο. Πυκνό, σχεδόν συμπαγές· τόσο που μπορούσες να πατήσεις πάνω του. Σε προσκαλούσα να το κάνεις. Να πετάξουμε παρέα, σου δείξω νέα μέρη και ν’ ανακαλύψουμε άλλα μαζί.Μελαχρινό το χρώμα μου κι αν ερχόσουν και πατούσες πά...

Tagged as: Βογιακέλης Γιάννης