Γιάννης Βογιακέλης Archives

Δυο μάτια σπινθηροβόλα και δυο χείλη φωτιά.

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Δυο παρήγορα μάτια να σε κοιτάξουν. Να σου κλέψουν την αγανάκτηση ετών που σου χαρίζουν τόσα και τόσα άλλα. Να σου λάμψουν λίγη ευτυχία. Να σου ξεθαμπώσουν λίγη ουσία με την σπιρτάδα τους και… ναι, οκ, να σε ζαλίσουν και λίγο. Κι ε...

Να λήξουμε κάπου το κρυφτό;

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Έχει και το κρυφτό τη χάρη του, δε λέω… αλλά κάπου ώπα.Κάπου να λήξει κι αυτό το παιχνίδι. Μία ζέστη, μία κρύο.Μια σε βλέπω, μια σε χάνω.Και τα χρόνια περνούν κι εμείς ακόμη στο ίδιο παιχνίδι πρωταγωνιστές που πληρώνονται σαν κομπά...

Κάποτε το παραμύθι, δεν τελειώνει με το “έζησαν αυτοί καλά..”

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Ξέρεις, μερικές φορές, το παραμύθι στο οποίο μας θέλουμε να πρωταγωνιστούμε δεν μας βγαίνει έτσι όπως το φανταζόμασταν.Μερικές φορές, δεν έχει αίσιο τέλος· δεν “ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”.Ορισμένες φορές, έχει αντίθετο τέλ...

Θέλω να με αγαπάς όπως και νά’μαι!

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Δεν θέλω να με αγαπάς έτσι όπως λες, όχι.Σαν να μου λες να μην αλλάξω ποτέ τίποτα πάνω μου. Να μείνω στάσιμος, ακίνητος, σαν μια φωτογραφία ή ένα άγαλμα καλύτερα. Σαν να μου λες να μην επηρεάζεις καθόλου τη ζωή μου. Να μην ωριμάζω ...

Όλα για κάποιο λόγο γίνονται, ή επιλέγουμε να γίνονται;

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης. Κάπου κάπου, μαζεύονται τόσες συμπτώσεις και λες «Δε μπορεί πια.. αποκλείεται να είναι όλα τυχαία» και ξέρεις τι; Κατά πάσα πιθανότητα, έχεις δίκιο! Οι συμπτώσεις είναι τόσο σπάνιες που σχεδόν αναιρούν την ίδια τους την ύπαρξη. Υπ...

Είναι ύπουλο συναίσθημα η νοσταλγία..

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης. Πόσες φορές έχω άραγε ακούσει να λένε «Αααχ, τι καλά χρόνια που ήταν τότε..»; Ήταν άραγε όντως καλά χρόνια; Ήταν καλές εποχές που πέρασαν τόσο γρήγορα και εμείς ανόητοι που δεν προλάβαμε να τις χαρούμε; Νοσταλγία. Ύπουλο συναίσθημ...

Μήπως να αφήσουμε τα “παλαιάς κοπής” στη λήθη και να πάμε στο παρακάτω;

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης. Κυρίες μου, μια ερώτηση έχω να σας κάνω. Εσείς που ζητάτε αρσενικό “παλαιάς κοπής”, είναι επειδή είστε εσείς θηλυκό “παλαιάς κοπής” ή μήπως γιατί έτσι θέλετε να νιώσετε; Γιατί θα σας πω κάτι τώρα.. το “παλαιάς κοπής” θηλυκό, δεν ζ...

Τα θέλω μου, πέρασαν από φωτιά και σίδερο πριν γίνουν ατσάλι!

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης. Μην απορείς που για καιρό δεν ακουγόμουν όπως παλιότερα.Τα θηράματα που κάποτε λαβώθηκαν, έμαθαν να κάνουν λιγότερο “θόρυβο”.Θες να το πεις επιβίωση; Αυτοσυντήρηση; Φόβο μη και γίνει η ανάμνηση επαναληπτική εμπειρία; Πες το όπως θ...

Θα είμαι εκεί να σε πάρω αγκαλιά, να σε κρύψω για λίγο από τον εαυτό σου..

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Γεια σου,Σήμερα και για τελευταία φορά, γράφω για σένα.Για σένα, που προσπαθείς να μοιάσεις στον Χριστό μα δεν έμαθες καλά το κόλπο με τις πέτρες κάτω από την επιφάνεια του νερού, να περπατάς και να θαυμάζουν το πώς δεν βουλιάζεις....

Όχι άλλους καλοκαιρινούς έρωτες..

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Δεν θέλω να φανώ κυνικός αλλά, ειλικρινά, έχω βαρεθεί να ακούω για τους καλοκαιρινούς έρωτες και “τι ωραίοι και μοναδικοί” που είναι. Μια αναγούλα με πιάνει, τ’ομολογώ!Δηλαδή, σοβαρά τώρα; Είναι τόσο δύσκολο να απομυθοποιηθεί;Δεν ε...

Tagged as: Γιάννης Βογιακέλης