Loading posts...
Είναι στο χέρι σου τι θα “γράψεις” στην ψυχή ενός παιδιού.

Είναι στο χέρι σου τι θα “γράψεις” στην ψυχή ενός παιδιού.

Γράφει η Ιωάννα Ντρε Κάθε παιδί που γεννιέται είναι σαν ένας άγραφος πίνακας. Ό,τι βλέπει στη πορεία, ό,τι ακούει αρχίζει να το μιμείται. Δε ξέρει αν αυτό που κάνει ή λέει είναι το σωστό. Δε μπορεί να διαχωρίσει αν πρέπει να κάνει αυτά που θέλετε να του διδάξ...
Κι εκείνη κάποτε, ήταν το κοριτσάκι κάποιου..

Κι εκείνη κάποτε, ήταν το κοριτσάκι κάποιου..

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Ξέρεις, κάποτε ήταν κι εκείνη το κοριτσάκι κάποιου. Η πριγκίπισσά του. Την έντυνε με ροζ τούλια και γλυκά φιλιά. Την σκέπαζε με μαλακές κουβερτούλες και ζεστές αγκαλιές. Την κρατούσε σφιχτά απ' το χέρι και την μάθαινε να εμπιστεύ...
Και ξημερώνει μια μέρα, που δεν είναι πια μικρά παιδιά..

Και ξημερώνει μια μέρα, που δεν είναι πια μικρά παιδιά..

Γράφει η Περσεφόνη Χρυσαφίδου. “Κι αν μπορούσα, θα κρατούσα σ’ένα μαγικό κουτί το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο, τη δική σου βρεφική μυρωδιά, να μου θυμίζει τι πάει να πει ευτυχία!” Τι κι αν πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια! Εγώ θυμάμαι σαν χτες δυο μικρά χεράκι...
Είναι που τα χρόνια περνάνε, κι εγώ δεν θέλω να σας χάσω

Είναι που τα χρόνια περνάνε, κι εγώ δεν θέλω να σας χάσω

Γράφει η Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου Είναι που τα γενέθλιά σας με μελαγχολούν κι οι ευχές τους το ίδιο. Είναι γιατί δε θέλω να μεγαλώνετε. Είναι που με το χρόνο θυμώνω γιατί τις μνήμες ξεμακραίνει. Είναι που σας χρειάζομαι ακόμα και σας έχω ανάγκη για πολλά...
Μην χρησιμοποιείς τα παιδιά για δικαιολογία

Μην χρησιμοποιείς τα παιδιά για δικαιολογία

Γράφει ο  Αλέξανδρος Κοντόπουλος. Οι χωρισμοί είναι άσχημοι, αλλά δεν έχουν όλοι τον ίδιο συντελεστή δυσκολίας. Το χρονικό διάστημα που έχεις ζήσει μ΄έναν άνθρωπο, αυτά που έχεις  ζήσει και δημιουργήσει μαζί του είναι οι παράγοντες που δυσκολεύουν μια τέτοι...