Loading posts...
Αν οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε, εσύ, είσαι η δικιά μου αερικό μου!

Αν οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε, εσύ, είσαι η δικιά μου αερικό μου!

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Οι φίλοι μας, είναι η οικογένεια που επιλέγουμε. Σε γνώρισα πριν 4 χρόνια. Τυχαία. Όσο τυχαία μπορεί να συμβαίνουν κάποια γεγονότα σε αυτή την ζωή. Έχοντας βγει από μια περίεργη φάση της ζωής μου, επέστρεψα μετά από ένα εξάμηνο...
Τώρα πια, δεν μπορώ να θυμήθώ..

Τώρα πια, δεν μπορώ να θυμήθώ..

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Τι θα κάνω; Όλα στην ζωή μου κατέρρευσαν. Το σπίτι μου δεν υπάρχει πια. Οι φίλοι μου.. Πού να βρίσκονται άραγε οι φίλοι μου; Ποιοι ήταν οι φίλοι μου; Δεν θυμάμαι πια. Τίποτα δεν θυμάμαι. Πώς βρέθηκα εδώ, δεν θυμάμαι. Κανέναν έ...
Δυο άνθρωποι ξένοι που συναντήθηκαν οι ζωές τους για λίγο, φευγαλέα

Δυο άνθρωποι ξένοι που συναντήθηκαν οι ζωές τους για λίγο, φευγαλέα

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Εσύ. Και εγώ. Ένα ανεξερεύνητο εσύ. Και ένα αφανέρωτο εγώ. Μεταξύ αλκοόλ και τσιγάρων. Μεταξύ χαμηλού φωτισμού και ανεπιτήδευτων σιωπών. Εγώ. Και εσύ. Ένα ανολοκλήρωτο εγώ. Και ένα αυτούσιο εσύ. Μεταξύ ηδονικών στιγμών. Μεταξύ ...
Για εσένα έχω φυλάξει μια ζωή μισή.

Για εσένα έχω φυλάξει μια ζωή μισή.

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Σου έχω φυλάξει ένα ζευγάρι καλά παπούτσια. Για να κατακτήσουμε μαζί τον κόσμο. Σου έχω φυλάξει ένα κομμάτι της καρδιάς αμόλυντο. Να ανήκει σε εσένα αιώνια. Όσο αιώνια μπορεί να είναι αυτό το αιώνια. Και σαν άλλος Οδυσσέας "Στ...
Πάμε μου είπες, κι έτσι απλά ήρθα!

Πάμε μου είπες, κι έτσι απλά ήρθα!

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Πάμε μου λες απλώνοντάς μου το χέρι, σαν να ζητάς να σου ακουμπήσω μια καρδιά. Μια καρδιά που, με ένα σου πάμε, λες και θέλει να σπάσει κάθε μυ και οστό και να πεταχτεί. Να σπάσει όσα δεσμά και ας πεθάνει πέφτοντας στο πάτωμα....
Σώθηκαν τα χρόνια, αλλά όχι η ζωή!

Σώθηκαν τα χρόνια, αλλά όχι η ζωή!

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Σε ένα σπίτι όχι και τόσο ζεστό, Γενάρη μήνα, σώθηκαν τα ξύλα. Κάνω έναν πιο ουσιαστικό απολογισμό. Ξεφυσάω τον καπνό και τον χαζεύω καθώς διαλύεται όταν απομακρύνεται από την λάμπα που τρεμοπαίζει. Και όλο λέω να το κόψω το ρ...
Τα καλύτερα θα συμβούν, όταν πιστεύεις πως τα αξίζεις..

Τα καλύτερα θα συμβούν, όταν πιστεύεις πως τα αξίζεις..

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Προσπαθώ μέρες τώρα να κάνω τον απολογισμό της χρονιάς που τέλειωσε και να φτιάξω εικόνες από λέξεις στο χαρτί. Δεν ξέρω αν ήταν από τις πιο δύσκολες χρονιές, σίγουρα είχε δυσκολίες, όπως και άλλες βέβαια. Το κακό με εμένα είν...
Σ’όποιον αρέσουμε αγάπη μου, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!

Σ’όποιον αρέσουμε αγάπη μου, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Περνώντας ακόμη ένας χρόνος από το σώμα μου, κάνω τον απολογισμό μου. Τι έκανα, τι δεν έκανα. Τι θέλω να κάνω. Ποιους έχω δίπλα μου και ποιους όχι πια. Συνειδητοποιώ ότι μεγάλωσα και ωρίμασα όταν κατάλαβα ότι δεν μπορώ να τα ...
Όσο διαρκεί το ανοιγόκλεισμα των ματιών, τόσο γρήγορα αλλάζουν όλα..

Όσο διαρκεί το ανοιγόκλεισμα των ματιών, τόσο γρήγορα αλλάζουν όλα..

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Η αλήθεια είναι πως είχα άλλο κείμενο έτοιμο. Αλλά πώς θα μπορούσα να μην αλλάξω τα σχέδια, όταν ανήμερα των γενεθλίων μου ένιωσα να χάνω την γη, τον ουρανό και όλα τα αστέρια του; Σε κάτι τέτοιες δύσκολες στιγμές της ζωής συ...
Λίγο εδώ, πολύ στα χαμένα.

Λίγο εδώ, πολύ στα χαμένα.

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Λίγο εδώ, πολύ στα χαμένα. Με μια φωνή που μένει στη σιωπή. Δεν έχω τι να πω. Δεν υπάρχουν λέξεις πια που να έχουν αξία, αν δεν τις λέω σε εσένα. Δεν υπάρχουν λόγια που δεν τα έχουμε πει. Τα έχουμε όλα πει. Ίσως να πρέπει να φ...