Loading posts...
Κάποτε φοβόμουν τα σκοτάδια, τώρα χορεύω μέσα τους με τους δαίμονές μου..

Κάποτε φοβόμουν τα σκοτάδια, τώρα χορεύω μέσα τους με τους δαίμονές μου..

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου   Μικρή φοβόμουν το σκοτάδι, ήθελα πάντα ένα φως για να κοιμηθώ, έτρεμα να κλείσω τα μάτια μου και το δωμάτιο να είναι σκοτεινό. Φοβόμουν πως κάτι υπάρχει μέσα στο δωμάτιο, φανταζόμουν με το μικρό μου μυαλό τέρατα με πολ...
Αν δεν μπορείς να ξορκίσεις τους δαίμονές σου, συμφιλιώσου μαζί τους.

Αν δεν μπορείς να ξορκίσεις τους δαίμονές σου, συμφιλιώσου μαζί τους.

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής. Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψω πόση αυτοκαταστροφή κουβαλάω μέσα μου τέτοιες ώρες. Προσπαθώ πολύ σκληρά ώστε κανείς να μη καταλάβει τι κάνω. Ντύνομαι με την ταμπέλα «Σαν όλους τους άλλους», για να μην φαίνονται τα σημάδια που έχω ...
Κέρασε τους δαίμονές σου και αποχαιρέτησέ τους

Κέρασε τους δαίμονές σου και αποχαιρέτησέ τους

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου. Έλεγα πάντα πως ένα μέρος, κουβαλάει την αύρα των ανθρώπων που το δημιούργησαν. Κουβαλάει την ψυχή τους και το μεράκι τους. Εκπληκτική λέξη το μεράκι. Κλείνει μέσα της την αγάπη, την δημιουργία, τα όνειρα, τους φόβους, το πείσμα. ...