Loading posts...
Σε διεκδικώ, αλλά μην τολμήσεις να φανταστείς ποτέ ότι σε παρακαλώ.

Σε διεκδικώ, αλλά μην τολμήσεις να φανταστείς ποτέ ότι σε παρακαλώ.

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου  Κι αυτός ο ψίθυρος που ολοένα ανεβαίνει από τα σπλάχνα μου, είναι η φωνή σου."Κρατήσου μου λέει, θα 'ρθω να σε δω."Κι εγώ ρουφάω τον καπνό μου, σαν να είσαι εσύ.Με τέτοια δύναμη, μέχρι το μεδούλι της ψυχής μου.Αυτής της ψυχής που κατα...
Όταν είμαστε μαζί, θέλω να είσαι μόνο δικός μου!

Όταν είμαστε μαζί, θέλω να είσαι μόνο δικός μου!

Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου Γιατί όταν κάτι είναι δικό μου το θέλω για εμένα και εσύ είσαι δικός μου. Έτσι δεν αντέχω στην ιδέα ότι κάτι άλλο εκτός από εμένα σε αγγίζει. Μόνο εμένα θέλω να φιλάς, μόνο εμένα να αγαπάς. Εγώ να σε νιώθω δίπλα μου κάθε στιγμή...
Την αγάπη να την διεκδικείς ακόμα κι όταν την έχεις δεδομένη!

Την αγάπη να την διεκδικείς ακόμα κι όταν την έχεις δεδομένη!

Γράφει η Αργυρώ Αμπατζίδου. Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά φτάνουν κι όλοι αποζητούν στιγμές οικογενειακές, στιγμές με φίλους, στιγμές με άτομα που αγαπούν. Το στολισμένο δέντρο δίπλα από το αναμμένο τζάκι, η θαλπωρή του σπιτιού, τα μοσχομυρισμένα γλυκά και...
Γίνε εσύ η έκπληξη και διεκδίκησέ την!!

Γίνε εσύ η έκπληξη και διεκδίκησέ την!!

Σε σένα μιλάω...μην κρύβεσαι, δε χωράς πίσω από το δάχτυλό σου...σε σένα, το φοβισμένο παιδί, το κατά τ'άλλα μπρουτάλ αρσενικό. Σε σένα, που ενώ τη θες, κάνεις τον Κινέζο. Προσποιείσαι τον αδιάφορο, το παίζεις χαλαρός και άνετος, κι ας σε καίει καιρό τώρα το θ...
Ο έρωτας τα θέλει όλα, τα διεκδικεί όλα και τα σαρώνει όλα!

Ο έρωτας τα θέλει όλα, τα διεκδικεί όλα και τα σαρώνει όλα!

Γράφει η Εύα Αξιώτου Είμαστε περίεργα πλάσματα εμείς οι άνθρωποι, εγωιστικά όσο κι αν δεν θέλουμε ποτέ να το παραδεχτούμε. Και στο παιχνίδι του έρωτα γινόμαστε ακόμη πιο εγωιστές. Κι όχι μόνο γινόμαστε εγωιστές, μα προσπαθούμε απεγνωσμένα να το κρύψουμε και...
Μην φοβάσαι να διεκδικήσεις το “καλό σου” και την ζωή σου

Μην φοβάσαι να διεκδικήσεις το “καλό σου” και την ζωή σου

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου. Η ανθρωπινή μας φύση είναι αυτή που μετατρέπει τις καθημερινές μας συναναστροφές σε εξομολογήσεις των προβλημάτων και των ανησυχιών μας. Πόσες φορές όμως ακούγοντας τις συμβουλές ή τις φοβίες των άλλων για μας, κοντέψαμε να χάσουμ...
Δε μου αρκούν πια τα ψίχουλα!

Δε μου αρκούν πια τα ψίχουλα!

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού. Ναι, μπορώ να το πω και να το βροντοφωνάξω! Δεν μου αρκούν πια τα ψίχουλα! Δεν μου αρκούν σε κανένα επίπεδο είτε φιλικό, είτε διαπροσωπικό, είτε συγγενικό. Δεν μου αρκούν γιατί δεν μου αξίζουν, αλλά άργησα να το καταλάβω! Δεν πειράζε...