Tagged as: Ειρήνη Αντωνάκη

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Τι περίμενες, ότι μετά από όλα αυτά θα καθόμουν να συνεχίσω μαζί σου κάτι το οποίο εσύ τελείωσες; Όχι αγόρι μου, δεν σου τα είπαν καλά. Ανέχτηκα το κέρατο, εσένα πάει πολύ. Μαζί σου μόνο χαμένη βγήκα και τώρα κάθομαι να μαζεύω ότι εσύ...

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Έχω μαζέψει τα πράγματα μου, δύο βαλίτσες και ένα μικρό σακίδιο. Εμείς οι δύο συναντηθήκαμε για να έχουμε ως κατάληξη έναν αποχωρισμό που πονάει. Δεν έχει νόημα να κλάψω άλλο, η κατάσταση δεν θα αλλάξει και αυτό που είχαμε δεν θα ζω...

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Με είχες σίγουρη και αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανες με εμένα. Δεν σκέφτηκες στιγμή ότι θα φύγω, θεωρούσες ότι θα κυνηγάω ένα μαζί αρκεί να είσαι μέσα σε αυτό. Και κοίτα που σου την έφερα, και όχι μόνο δεν έμεινα αλλά έφυγα μ...

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Αν κάποιος μου έλεγε ότι μετά από αυτή τη νύχτα που περάσαμε το επόμενο πρωί θα με έβρισκε μόνη μου δεν θα το πίστευα. Εάν γνώριζα ότι οι υποσχέσεις που μου έδωσες την ώρα που τα σώματα μας είχαν βρει μια δική τους γλώσσα επικοινωνίας...

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Και ξέρεις τι καταφέραμε εμείς οι δύο; Τίποτα! Όση προσπάθεια και αν έκανα κατέληξε να αιωρείται στον αέρα όπως και κάτι συναισθήματα που δεν βρήκαν ανταπόκριση. Δεν έχει νόημα να αρχίσω να ρωτάω γιατί, γνωρίζω τις απαντήσεις σου....

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Δεν πέρασε στιγμή που να μην σε σκεφτώ και ας έχουν περάσει μήνες. Κάθε μέρα αναρωτιέμαι γιατί εγώ και εσύ έπρεπε να συναντηθούμε αφού ότι ξεκινήσαμε δεν θα τελείωνε ποτέ. Και εκνευρίζομαι όταν ιστορίες που συμμετέχω δεν ολοκληρών...

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Ακόμα και τώρα που έχει φτάσει το τέλος, εγώ κάθομαι και το παλεύω σαν να μην ξέρω την ήδη απάντηση σου. Ενώ ξέρω ότι έχω βγει χαμένη από τη πρώτη παρτίδα κάθομαι στον επίλογο κενή να παλεύω για κάτι που έχει ήδη πεθάνει. Και παρόλο π...

Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη Δεν έχει περάσει μέρα που να μην σε σκεφτώ, μέρα που να μη θυμηθώ το τρόπο που μου φέρθηκες. Υπάρχουν στιγμές που το τελευταίο μήνυμα που έλαβα από εσένα σκάει σαν πυροτέχνημα μπροστά μου και μου υπενθυμίζει πόσο λίγο μου φέρθηκες μπρ...