Loading posts...
Εκείνες οι περίεργες ώρες που ένας κόμπος στέκεται στο λαιμό..

Εκείνες οι περίεργες ώρες που ένας κόμπος στέκεται στο λαιμό..

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή Περίεργη νύχτα. Μουντή και βαριά. Σαν τη ματιά σου, που είναι σκοτεινιασμένη. Ανταριασμένη θάλασσα το βλέμμα σου, ψάχνει τριγύρω κάπου να ακουμπήσει. Χείλη σφιγμένα, να συγκρατήσεις το τρέμουλο. Και το χαμόγελο δε λέει ν...
Εκείνος ο κόμπος που δεν έγινε ποτέ λέξεις..

Εκείνος ο κόμπος που δεν έγινε ποτέ λέξεις..

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου. Βράδυ ήταν ναι, άλλωστε εμείς μόνο βράδια βρισκόμαστε τα πρωινά δεν μας πάνε. Είχαμε την ευκαιρία να πούμε τόσα πολλά εκείνο το βράδυ, να πούμε όσα μέχρι τώρα δεν τολμήσαμε να παραδεχτούμε και παρόλα αυτά αρκεστήκαμε στις ματιές. Μα...